დიდი მითები და დღევანდელობა

ანა და კოსტა და ფაბიან და კოსტას წიგნი "დიდი მითები და ადამიანთა ისტორია",პარიზი,2004.

უხსოვარი დროიდან ადამიანი ცდილობს თავისი ფესვების და წარმოშობის,სიცოცხლის მიერ ქაოსის დამარცხების საიდუმლოთა წვდომას. ასე გაჩნდა მითოლოგია,ადამიანებისთვის სიტყვებით და ისტორიებით გამოუთქმელის ახსნის ცდა.

ვიღაცამ შეიძლება თქვას რომ მითები არაა ჩვენი მატერიალისტური და ხშირად აგნოსტიკური ხანისთვის. 

სულაც პირიქით,მითი არაა სულელური ზღაპარი. ისაა ჩვენი სულის სიღრმეში მჟღერი ექო იმისა რაც ადამიანს ქმნის დაეჭვებულ, კითხვებით მაგრამ ფარული ცოდნითაც სავსე ადამიანად....

ფრაგმენტები:

         გონებაზე მოსვლისთანავე ადამიანმა დაიწყო სამყაროზე დაკვირვება და აღმოაჩინა ულმობელი ჭეშმარიტება: უხსოვარი დროიდან შექმნილი სამყაროს დასარულამდე ყოველი ცოცხალი არსება  აკვნიდან მიემართება საფლავისკენ.

   არაფერია ამაზე უფრო ბანალური და არაფერია ამაზე უფრო არსებითი.

ადამიანი დედამიწაზე შიშველი მოვიდა და ასევე შიშველი დაბრუნდება ამავე მიწის წიაღში.

 ის მთელი ცხოვრება დაინახავს მის თავზე ვარსკვლავების ტრიალს,მუდამ მოისმენს ზღვის ტალღების ხმაურს,დღეები და სეზონები მოიტანენ სინათლეს და სიბნელეს,სიცხეს და სიცივეს. მას გატანჯავს ქარიშხლები,ცხოვრებას გაურთულებს თოვლი.

მისთვის ახლობელი მაგრამ გაუგებარია მშობლიური თუ მტრული ბუნებაც. უცნობი მაგრამ საშინელი ხელები აძლევენ ადამიანს ბედნიერებას და უბედურებას. 

რატომ გამოდიან დედის მუცლიდან სუსტი და უძლური პატარა ადამიანები და რატომ და ვისი ნებით იქცევიან ისინი ქვასავით ცივ და უხეშ არსებებად და შემდეგ იხრწნებიან,იშლებიან და უბრუნდებიან არარაობას?

ვინ ისვრის ციდან მკვლელ და მნგრეველ მაგრამ ცეცხლის მატარებელ ელვას?

რა ბნელი ძალა ისვრის მიწის წიაღიდან გამდნარ და ალმოდებულ ლავას?

რა გიგანტური მხეცი იწვევს მიწისძვრებს?

დედის მუცლის,მღვიმის,ქოხის,თავშესაფრის,ტომის გარეთ ყველაფერი უცნობია ადამიანისთვის.

ადამიანმა უნდა გაიცნოს ეს სამყარო,მან უნდა შეავსოს სიცარიელე და დაიმორჩილოს თავისი საკუთარი შიში.

ამ უსაზღვრო ტერიტორიებზე ადამიანი გაავლებს საზღვრებს რომლებიც ორიენტირები იქნებიან. ამ უსასრულო სივრცეებში ის დაალაგებს საგნებს, სახელს დაარქმევს დაუსახელებელს და ასე ის სულ უფრო და უფრო ღრმად შეიცნობს საკუთარ თავს და გარემომცველ სამყაროს.

ადამიანი ძალიან ადრე დაადგა იმ გრძელ გზას რომელზეც დღესაც მიდის. 

თავისი განათლებით და თანამედროვეობით თავმომწონე თანამედროვე ადამიანიც პირველყოფილი ადამიანის მსგავსად ცდილობს გარეგნულად უწესრიგო ადამიანურ ცხოვრებაში გარკვევას,ბუნების და მატერიის საიდუმლოთა წვდომას და ერთის შეხედვით აბსურდულში ცოტაოდენი სიბრძნის შეტანას.

ეს მუშაობა ძალიან დიდი ხნის დაიწყო ადრეულ პალეოლითში მიცვალებულთა დამარხვით.

ადამიანები გამოდიოდნენ ავსტრალოპითეკის ახლო პირუტყვული მდგომარეობიდან და მიდიოდნენ ჰომო საპიენსისკენ.

 ნეანდერტალელთა საფლავები უკვე ლაპარაკობენ რიტუალების და წეს-ჩვეულებათა არსებობაზე,მიცვალებულის თანხლებაზე უცნობი მაგრამ გარდაუვალი მომავლისკენ.

გვამი გვერდზეა დაწვენილი,თავი დასავლეთისკენაა,ფეხები მოხრილი აქვს როგორც მძინარეს. იქვეა სიმბოლური ცეცხლი,ცხოველის ძვლები,
დამუშავებული ქვები,ნიჟარები. მის გვერდითაა ყველაფერი რასაც აზრი ჰქონდა ამქვეყნად და რაც შეიძლება საჭირო იყოს უცნობ მომავალში.

ღმერთები და ისტორიები იზრდებოდნენ ადამიანებთან ერთად.

ყოველ კულტურას სურდა მისი საკუთარი ხასიათის,მისი ღრმა პიროვნების შესაბამისი მითოლოგიის განვითარება.

უმთავრესად შუმერული პირველი მითები გადაიცემოდა ზეპირად ვინაიდან ისინი გაჩნდნენ დამწერლობის და მწერლობის გაჩენამდე.

მიწათმოქმედთა და მწყემსთა თაობებმა მათი წარმოდგენები სამყაროს და ადამიანის შექმნის შესახებ შეიმუშავეს ლეგენდარულ მდინარეებ ტიგროსსა და ევფრატს შორის.

მითები გავრცელდნენ დამწერლობის გავრცელებასთან ერთად.

ბერძნული,კელტური,ჩრდილოური, საშუალო აღმოსავლეთის,შუა აზიის,სამხრეთ აზიის მითები განსხვავდებიან ერთმანეთისგან მაგრამ გვანან ერთმანეთს არსებით თემებში- ქაოსის მომაწესრიგებელი ღმერთის მიერ სამყაროს შექმნა,დამანგრეველი წარღვნა რომელსაც გადაურჩება ახალი კაცობრიობის მშობელი წყვილი,მართალი ადამიანების განსასვენებელი სიტკბოებით სავსე სამოთხე.

სხვადასხვა კონტინენტზე მცხოვრები ხალხები განსხვავდებიან ერთმანეთისგან მაგრამ ადამიანს ყველგან აქვს ერთი და იგივე დიდი მისწრაფებები და ერთი და იგივე იმედები და შიშები...

მითი: სიტყვა თუ ტყუილი:

თავდაპირველი მნიშვნელობით ბერძნულიდან მომდინარე სიტყვა მითი ნიშნავს უბრალოდ მოთხრობას,თხრობას.

თავდაპირველი საზოგადოებების დამფუძნებელი და გამაერთიანებელი ეს მოთხრობები თავიდან ზეპირსიტყვიერად იყო გადაცემული და შემდეგ,ჰესიოდემდე,ისინი ჩაიწერეს პირველმა ისტორიკოსებმა.

დღეს ძნელი წარმოსადგენია თუ რამდენად დიდი მნიშვნელობა ჰქონდათ ტრaდიციულ მთხრობელებს დამწერლობის არმქონე ცივილიზაციებში. 

მათი ამოცანა იყო კოლექტიური მეხსიერების უცვლელად შენარჩუნება.

მათი მოთხრობის სიზუსტეზე დამოკიდებული იყო ღმერთების ანუ სამყაროს სწორად ფუნქციონირების ირგვლივ თემის გამაერთიანებელი რიტუალების სიზუსტე.

ბერძენი აედი, კელტი დრუიდი იყვნენ მეფის გვერდით და შეახსენებდნენ მას მის წინაპრებს და მათ გმირობებს.

მეხსიერება აუცილებელი თვისება იყო და მის შესანარჩუნებლად არსებობდა კონკრეტული ხერხები.

პროსოდია//მახვილი,ტონი,ინტონაცია// და მუსიკა დიდად აადვილებდნენ  გრძელი ტექსტების დამახსოვრებას.

ზეპირიდან დაწერილზე გადასვლა მოხდა მაშინ როდესაც ერთ-ერთმა დიდმა მთქმელმა და მთხრობელმა გადაწყვიტა მთავარი ტექსტების ჩაწერა.

ჩვენ ვერასოდეს ვერ გავიგებთ თუ რა დაიკარგა ან რა იქნა მოპოვებული ამ პროცესში.

მაგრამ ამას არა აქვს დიდი მნიშვნელობა. შემდგომი რედაქციის და გადაკეთების დროს ისტორიის გული დარჩა და უცვლელი დარჩა ჭეშმარიტების თხრობის მისი ფუნქციაც.

ძვ.წ. მეხუთე საუკუნიდან მითს უყურებენ როგორც აღმაშფოთებელ საშიშ ტყუილს.

ფილოსოფოსი ქსენოფონე პირველი ფილოსოფიის სახელით გმობს მითებს ტიტანებზე,გიგანტებზე,კენტავრებზე,,მათ შორის ჰომეროსის და ჰესიოდეს მოთხრობებს.

პინდარე და ჰეროდოტე მითს უძახიან იმას რაც სულელურია,ილუზორულია,დაუჯერებელია სხვათა მოთხრობებში.

ისტორიული ცოდნა გამოეყო მითის სფეროს რომელიც დარჩა ძველი პოეტების და პირველი ლოგოგრაფოსების სფეროდ.

მითი:  ცოდნის და ენერგიის წყარო:



    დედამიწის ყველა კუთხიდან მომავალი ინფორმაციით წალეკილი თანამედროვე ადამიანი რომელსაც შეუძლია წუთში შორს მყოფებთანაც ურთიერთობა თითქოს ძალიან შორსა ძველი ცივილიზაციების სულიერი და დამფუძნებელი საკვებისგან,მეტიც,სრულიად უცხოა მისთვის.

არადა დიდი მითოლოგიური მოთხრობების დაბრუნება როგორც ყოველდღიურ მეტყველებაში ისე ხელოვნებაში,მასობრივი ინფორმაციის საშუალებებში და მეცნიერებაში რეალური და შთამბეჭდავი ფაქტია.
 .
მითების ძალა დღესაც მოქმედებს საუკუნეთა,ცივილიზაციათა ცვლის.ენის და სულისკვეთებათა ბარიერების მიუხედავად.

აბა რა საერთო შეიძლება ჰქონდეს უძლეველი ხვედრის კარნახით მამის მკვლელი და დედას ცოლად მომყვანი ოიდიპოსის ისტორიის მსმენელ ძველ ბერძენს იმ თანამედროვე ადამიანთან რომელიც ნებისმიერ დღევანდელ გაზეთში კითხულობს ფსიქოლოგის მიერ იგივე ოიდიპოსის კომპლექსის ახსნას?

ამაზე პასუხი გასცა ფროიდმა:  " ჩვენში უნდა იყოს ხმა რომელიც აღიარებს ხვედრის,ბედის შემზღუდველ და მაიძულებელ ძალას. ოიდიპოსის ბედი გვაინტერესებს იმიტომ რომ ის შეიძლება ჩვენი ბედიც ყოფილიყო...

ჩვენც შეიძლებოდა შეგვეხედა ჩვენი დედისთვის როგორც ქალისთვის,ჩვენც შეიძლებოდა შეგვძულებოდა მამა და გაგვჩენოდა მისი მოკვლის სურვილი. ამაზე მოწმობენ ჩვენი სიზმრები. მამა ლაიოსის მკვლელი და დედა იოკასტას ცოლად შემრთველი მეფე ოიდიპოსი არის ჩვენი ბავშვობის ოცნებათა აღსრულება და მეტი არაფერი" //ზ.ფროიდი,"სიზმრების ინტერპრეტაცია"//.

საყოველთაოდ ცნობილი და შესწავლილი ოიდიპოსის მითი იოლი მაგალითია. მრავალი დიდი მითი ადამიანის სულში ამოძრავებს იგივე ღრმა ძალებს.

უძველეს პირველყოფილ ადამიანშიც და თანამედრე სწავლულშაიც არის ერთი და იგივე იმედები და შიშები. 

ერთ-ერთი ოქროს ძაფი რომელიც მსჭვალავს საუკუნეებს და რომელიც უსასრულ ჯაჭვად აერთიანებს ყველა ხანის ადამიანებს არის  ისტორიები რომლებშიც ყოველი ადამიანი ცნობიერად თუ არაცნობიერად კითხულობს თავის საკუთარ ისტორიას. ასეთი ისტორიებია მითების გრძელი სერია.

დაბადებასა და სიკვდილს შორის მუდამ მსგავსი ეტაპების გავლით მუდამ და ისევ ლაპარაკია სიცოცხლის,ჩვენი სიცოცხლის დიდ თეატრზე.

მაშინ მნიშვნელობა აღარა აქვს რეალურ თუ წარმოსახვით ადგილებს და თარიღებს,საგანთა თუ მოვლენათა სახეს. 

მითი არსებობს მხოლოდ როგორც მითი,იმდენად რამდენადაც ის გვეუბნება რომ რაღაცა სავსებით გაცხადდა. ეს გაცხადება-მანიფესტაცია ერთდროულად სამაგალითოა და შემოქმედებითი.

მითში ყველაფერი ხდება რეალურად,ლაპარაკია მთელი სამყაროს თუ სრულიად უმნიშვნელო ცხოველის და მცენარის შექმნაზე. 

ითვლება რომ მითი გვიყვება აბსოლუტურ ჭეშმარიტებას იმიტომ რომ ის ყვება საკრალურ,წმინდა ისტორიას რომელიც მოხდა დიდი დროის გარიჟრაჟზე,ადამიანთა დრომდე.მაშინ როდესაც მოხდა დამფუძნებელი მოვლენები რომლებსაც არა აქვთ ადგილი ისტორიაში.

ადამიანთა ისტორიაში შემდეგ მომხდარი ამბები იქნება განმეორება  პირველსაწყისი მოვლენებისა რომელთა მოქმედი პირებიც იყვნენ ღმერთები და გმირები.

სამყარო შექმნეს და ამ სამყაროში არსებობის უამრავი წესი შექმნეს სწორედ ღმერთებმა ან ნახევარღმერთებმა.

მათი მეშვეობით შეიჭრა ადამიანთა სამყაროში საკრალური,წმინდა და მხოლოდ ამდენად შეიძლება გახდნენ მითები სამაგალითონი და ცოდნის წყარო.

ერთდროულად რეალური და სამაგალითო მითი ასევე განმეორებადია,შეიძლება მისი მიბაძვა. ის შეიძლება განმეორდეს და იყოს ადამიანთა ყველა ქმედების,ცივილიზაციათა.რიტუალების,ქალაქების დაფუძნების მოდელი და გამართლება.

სასურველი ხდება გმირთა თავგადასავლებისთვის მიბაძვა,ისევე როგორც დღეს ბაძავენ ამა თუ იმ ვარსკვლავს, სპორტსმენს,მომღერალს.

მითი აგრეთვე არის ცოდნის მატარებელი იმდენად რამდენადაც მისი საკრალური და სამაგალითო მნიშვნელობა მას მნიშვნელოვანს ხდის ცხოვრებისთვის.

საწყისების და დაცემების დიდ მითებს აქვთ სიბრძნის განზომილება.

მითები ავლენენ ადამიანთა კითხვებს და შიშებს და მათ აძლევენ მათ ფესვებზე და ხვედრზე დიდი კითხვების დასმის საშუალებას.

მითები  მიმართავენ ადამიანთა გონებას და წარმოსახვას,მაგრამ ამავე დროს ეხებიან მას ბევრად უფრო ფაქიზი და ღრმა ხერხებით და ამიტომ ისინი ხელს უწყობენ ადამიანის შერიგებას მისი გამოცდილების ჩრდილოვან მხარეებთან.


ინდივიდუაციის გზა:


სახელგანთქმული ფსიქოლოგი და ფსიქოთერაპევტი იუნგის თქმით ადამიანისთვის უდიდესი მნიშვნელობა აქვს ინდი- ვიდუაციის,ერთადერთ,უნიკალურ,განუყოფელ,ტოტალურ და მთლიან ადამიანად,პიროვნებად ქცევის პროცესს....


Persona,პერსონა ლათინურად ნიშნავს ნიღაბს რომელსაც ატარებს მსახიობი. 

ფსიქოლოგიაში ისაა სახე რომლითაც ყოველი ჩვენთაგანი წარუდგება თავის გარემოცვას და საკუთარ თავს. 

ის სასარგებლოა როდესაც საჭიროა ადაპტაცია სოციალურ იძულებებთან და შეზღუდვებთან,მაგრამ უნაყოფოა სულის ღრმა ცხოვრებისთვის..

პერსონა ითხოვს ცნობას და აღიარებას. 

გმირებმა ხშირად უარი უნდა თქვან როლზე რომელიც მათ არგუნა ოჯახმა,მათმა რანგმა. 

მათ უნდა უარყონ ეს მცველი ნაჭუჭი და იპოვონ თავისი ჭეშმარიტი მეობა.

ყოველი ჩვენგანის თანმხლები ჩრდილი არის ჩვენი საკუთარი მეობის ბნელი,ბუნდოვანი ნაწილი,ჩვენი ხასიათის ყველაზე არახელსაყრელი ნიშნები რომლებსაც ვუმალავთ სხვებსაც და საკუთარ თავსაც. 

ინდივიდუაციის სრულ და ჭეშმარიტ პიროვნებად ქცევის პროცესის ერთ-ერთი მთავარი ეტაპია ჩვენი საკუთარი მეობის ამ ბნელი მხარის ცნობა,დანახვა,მეტიც გარდაქმნა რაღაც პოზიტიურად.

თავისი ძიების ცენტრალურ ადგილას მისული გმირი იპოვის სასურველ განძს.

ის დაბრუნდება სახლში და თავისიანების და სამშობლოს სასიხარულოდ გაუზიარებს ამ განძს ადამაინებს.

გრძელი გზის ბოლოს მისულ თანამედროვე ადამიანს ექნება იმის შეგრძნება რომ მისი პიროვნების ღერძი გადაადგილდა.

ლაპარაკია მისი ღრმა არსის და მისი მსოფლმხედველობის გარდაქმნაზე. 

ის უშიშრად დაენდობა თავის თავს და აღარ იქნება როგორც ქარის მიერ ნატარები ჩალა.

ინდივიდუაციის გზის გამვლელისთვის,პიროვნებად ქცეული თავისუფალი ადამიანისთვის გარე სამყაროს აღარა აქვს მომხიბლავი და მაცდური ძალა. ასეთი ადამიანი თავისუფალი და ავტონომიურია და გაცნობიერებულად ცხოვრობს კაცობრიობასთან და სამყაროსთან

ის თავისი შინაგანი წესით ცვლის მეს თვითნებურ კანონს და გარეშე გავლენებს. ესაა ძლიერი და საიდუმლო წესი,მსგავსი წესისა რომელიც წარმართავს ვარსკვლავების მოძრაობას და ზღვის მიქცევას და მოქცევას. 


ინდივიდუაცია ანუ სრულფასოვან,სრულ პიროვნებად გადაქცევა გრძელი,რთული და ხშირად საშიში გზის გავლას მოითხოვს.

ადამიანი განსაცდელების დაძლევის და თანდანდათანობითი ინიციაციის ანუ უმეცართათვის ფარულის წვდომის შემდეგ პოლულობს დამარხულ და გულდაგულ დაცულ განძს. 

მითებში ამ  განძის მცველები არიან დრაკონ-ურჩხულები და სხვა არანაკლებად საშიში არსებები. ისინი არიან გამოქვაბულის შესასვლელთან,ჯადოსნური ხის ძირში,ლაბირინთის ბნელ სიღრმეში.

ამ ჯიუტი და დაჟინებული ძიების ხატებია ოქროს საწმისის მაძებარი იასონი,წმინდა გრაალის მაძიებელი პარსიფალი და სხვები.

მაგრამ ეს გმირები არ არიან მარტონი,მათ მხარეზე არიან თავიდან არაცნობიერი,გაუცნობიერებელი  შინაგანი ენერგიები და ღმერთები,უმაღლესი სულიერი ძალები.....


მაგრამ დავუბრუნდეთ საწყისს,
სამყაროს შექმნას პირველდაწყებითი ქაოსიდან:

მეცნიერების,ასტროფიზიკა იქნება ეს თუ ტექნიკა,წინსვლამ თავბრუ დაახვია თანამედროვე ადამიანს, მაგრამ მას თავზარი დასცა იმის დანახვამ თუ რამდენი რამე არ იცის. მთელი ცოდნის მიუხედავად თანამედროვე ადამიანი არ იცნობს სამყაროს 90 პროცენტს. პირვედაწყებითი შავი ხვრელები,კვაზარები,თეთრი თუ ყავისფერი ჯუჯები,ფარული მასები და მილიარდობით პლანეტარული სისტემის აღმოჩენა... თანამედროვე ადამიანს აჩვენებს რომ მან არ იცის თუ რა არის სამყარო.

პირველყოფილი ადამიანიც და თანამედროვე ადამიანიც დგანან მათთვის უცნობი სამყაროს წინაშე.

აი ამ დროს მრავალი მითი გვეუბნება რომ სამყარო ამოიზარდა პირველყოფილი ოკეანეს უფორმო მასიდან.

ამ მშობელ ოკეანეში შეუძლებელია არ დავინახოთ სითხე რომელიც იყო დედის მუცელში მყოფი ჩანასახის ირგვლივ. ადამიანს შეიძლება ბუნდოვნად ახსოვდეს ის რაც იყო მის გაჩენამდე . შეიძლება ძველი ადამიანი წინასწარ ჭვრეტდა იმას რაც იცის თანამედროვე მოწინავე მეცნიერებამ.
 

მაგრამ ეს უფორმო მაგმა სულაც არ არის ცარიელი. 

სულაც პირიქით იმიტომ რომ მასში არის ყველა შესაძლებლობა იმისა რაც იქნება სამყარო.

არაფერი გამორჩეული ჯერ არ არსებობს,მაგრამ ყველაფერი შესაძლებელია სრულ განურჩევლობაში. მასშია მომავალი ღმერთები და ამ ღმერთთა მომავალი ქმნილებები//ადამიანები,მონსტრები,მცენარეული და მინერალური სამყარო. ყველაფერს თითქოს სძინავს ამ უსარულო და უზომო წიაღში.

ადამიანს სახელი უნდა დაერქმია ამ ამ ბუნდოვანი და სავსე მთლიანობისთვის,ამ მიმზიდველი,თავზარდამცემი მაგრამ არსებული რეალობისთვის. შესაქმის წიგნში ის შეესაბამება ტოჰუ-ბოჰუს.

“სული ღვთისა იძვროდა წყალთა ზედაპირზე”. ეს ხდებოდა მაშინ როცა დედამიწა ცარიელი და უფორმო იყო.




სიბრძნე სოლომონისას წიგნში:

“...ყოვლისშემძლე ხელი, რომელმაც უსახო ნივთიერებისაგან შექმნა სამყარო” (სოლ. 11,17).

ძველი ბერძნების აზრით უწინარეს ყოვლისა იყო ბურუსისგან და წყვდიადისგან შემდგარი ქაოსი. მისგან გაჩნდებიან ერებოსი და ღამე,ეროსი და წადილი.


ეგვიპტელებში ნუნი ერთდროულად არის ქაოსიც და საწყისი ღმერთიც,მომავალი ღმერთების მამა.

შუამდინარეთში აფსუ არის მტკნარი წყლის უფსკრული და ტიამატია მისი თანამგზავრი,ზღვა. მათი კავშირიდან დაიბადებიან ღმერთების და მონსტრების გვარები. 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------


ველგან, შუმერებში, სემიტებში, ბერძნებში, ლათინებში, ინდოელებში, გერმანელებში და სკანდინავებში ვხვდებით  საწყის და მომხიბლავ სიღრმეს  რომელიც წინ უსწრებდა საკუთრივ სამყაროს გაჩენას.
       
ამ ქაოსში ყველაფერი არის სიჩუმე, წყვდიადი, უძრაობა.
           
მიწა და ცა ჯერ კიდევ არ განსხვავდებიან ერთმანეთისგან. ელემენტები შეადგენენ განურჩეველ მაგმას და ღმერთები, თუ კი მათ ამ ვითარებაში შეიძლება ეწოდოთ ასე, არიან  წყვდიადში მიძინებული უზარმაზარი ჩანასახის მსგავსი შესაძლებლობები და მეტი არაფერი.

ამ უფსკრულს, ყველაფრის ამ უსაზღვრო ოკეანეს შეუმერებმა დაარქვეს აფსუ, ეგვიპტელებმა-ნუნ, ინდოელებმა-ნარაიანა, ბერძნებმა- ქაოსი, ნიფლჰაიმი და მუსპილჰაიმი გერმანელებმა.
         
ამ უფსკრულში ყველაფერს სძინავს განუსაზღვრელი დროიდან ვინაიდან თვითონ ქაოსს არა  აქვს საწყისი. წყვდიადი და დუმილი ფარავს ყველაფერს. გარეგნულად უსასრულო ძილი აშეშებს მას და არავითარი მოძრაობა არ ჩანს მის სიღრმეში. 





მთელი მატერია განუწყვეტლად ცდილობს მისი საწყისი მდგომარეობისკენ დაბრუნებას. ადამიანის სიცოცხლე, აზრი, ცივილიზატორული საქმიანობა უნდა იყოს ეფემერული  პაუზა ორ არარაობას, საწყის  და საბოლოო არარაობას შორის. თავიდან არაფერი იყო და ბოლოს ყველა მზე ჩაქრება და სამყარო გაივსება  მკვდარი ვარსკვლავებით. ადამიანი ცხოვრობს, აზროვნებს და საქმიანობს ამ ორ არარაობას შორის.

ამ თვალსაზრისით მითები უცნაურად ეთანხმებიან სწავლულთა ყველაზე თამამ ჰიპოთეზებს საბოლოო ენტროპიის დაბრუნების შესახებ მიუხედავად იმისა რომ მათი ენა დღეს მოძველებული და გაუგებარი ჩანს.
       
ქაოსი არაა სრული სიცარიელე და არარაობა. ეს არაზუსტი ცნება ლაპარაკობს ორგანიზებული და გარკვეული სტრუქტურის მქონე ფორმების არარსებობაზე. 
            
მაგრამ თვითონ საწყისი ქაოსი შედგება "რაღაცისგან" და ეს "რაღაცა" უცნაურად ჰგავს მარილიანი წყლის უფსკრულს, უსაზღვრო ოკეანეს იმიტომ რომ ის ჯერ არაა შემოსაზღვრული სანაპიროებით და კონტინენტებით. და ეს ოკეანე სავსეა მიძინებული ჩანასახებით რომლებიც მერე გადაიქცევიან მონსტრებად და ღმერთებად. 
         
სწორედ ამას გვიყვებიან კოსმოგონიური მითები. ამ უფსკრულს, ამ უსაზღვრო ოკეანეს შეუმერებმა დაარქვეს აფსუ, ეგვიპტელებმა-ნუნ, ინდოელებმა-ნარაიანა, ბერძნებმა- ქაოსი, ნიფლჰაიმი და მუსპილჰაიმი გერმანელებმა.
         
ამ უფსკრულში ყველაფერს სძინავს განუსაზღვრელი დროიდან ვინაიდან თვითონ ქაოსს არა  აქვს საწყისი. წყვდიადი და დუმილი ფარავს ყველაფერს. გარეგნულად უსასრულო ძილი აშეშებს მას და არავითარი მოძრაობა არ ჩანს მის სიღრმეში. 

      Jacques Lacarrière,En suivant
les dieux, Pluriel,1984 //
ჟაკ ლაკარიერი, ღმერთების
კვალდაკვალ, პარიზი,
1984, ფრაგმენტები//.

----------------------------------------------------------------ა-----------------------------------------------     


ჩრდილოურ მითოლოგიაში ყველაფრის საწყის სიცარიელეს ჰქვია გინნუნგაპი,თავბრუდამხვევი უფსკრული რომელიც სულ უფრო და უფრო,განუწყვეტლად ფართოვდება.

ამ უფსკრულის ერთ მხარესაა ცეცხლის სამეფო, ხოლო მეორე მხარესაა სიცივის სამეფო..

კელტური სამყაროს თავდაპირველი ქაოსი დასახლებულია ავი და შავი ფომუარებით რომლებიც ხელს უშლიან სამყაროს ევოლუციას.

მათი მამა დელბაეთი არის განურჩეველი ფორმა და მეტი არაფერი.

და მიუხედავად ყველაფრისა ამ ნეგატიურობის,შემოქმედებითი გონებისადმი ამ წინააღმდეგობის,ამ ქაოსის შუაგულიდან იჩქეფებს და ამოიზრდება სიცოცხლე და მეცნიერება და დელბაეთი ასევე იქნება მომავალი ღმერთების მამა.

მეზოამერიკულ მითებში შესაქმის ერთ-ერთი მითი აღწერს ბნელ,მხოლოდ ცის და საწყისი ზღვის შემცველ სამყაროს. ორივე სამყაროს მთავარი ღვთაებები შეერთდებიან და დაიწყებენ სამყაროს შექმნას. 

ავსტრალიის აბორიგენებისთვის საოცნებო მიწა,ე.ი. მათი საწყისი მიწა,გაჩნდა შემოქმედი გველის რყევიდან. დედამიწის მოსაწესრიგებლად და ყველაფრის შესაქმნელად გაჩნდებიან სხვა სულებიც.

სამყაროს გაჩენა

ამ უფსკრულიდან თუ ქაოსიდან,ამ უფორმო და უსიცოცხლო მასიდან თანდათანობით,მელა გამოჩნდება ორგანიზაციის პირველი ნიშნები. პირველი ფენომენები რომელთა დანახვასაც და რომლებისთვის სახელების დარქმევასაც შეეცდებიან ადამიანები.

ყველაზე ნაკლებად ჩამოყალიბებული კოსმოგონიები ლაპარაკობენ ერთი ან მრავალი ღმერთის გაჩენაზე. ესენია თავზარდამცემი,ძალიან ხშირად არასტაბილური და წარმოუდგენელი,განუჭვრეტელი ღმერთები.

ისინი დიდი ხმაურით და აურზაურით ებრძვიან ერთმანეთს და იწვევენ ისეთ არეულობას რომ სამყაროს გასანთავისუფლებლად საჭირო ხდება მკვლელობა.

შუამდინარეთის მითოლოგია წარმოგვიდგენს საწყისი ქაოსიდან გამოსულ ღმერთ აფსუს  რომელიც გააჩენს თავზარდამცემ ქალღმერთ ტიამატს.

მათი კავშირის შედეგად გაჩნდება მებრძოლ და სასტიკ მონსტრთა სერია.

თავის შთამომავალთა ხმაურით გადაქანცული აფსუ გადაწყვეტს მათ მოპობას.

საშინელი შესახედაობის მიუხედავად კარგი დედა ტიამატი კი იცავს თავის შვილებს.

აფსუს ბოლოს და ბოლოს მოკლავს მისი ერთ-ერთი შვილი და ასე მოხდება მამის პირველი მკვლელობა.

ჰესიოდე თავის თეოგონიაში სამ დიდ ეპიზოდად ყვება ბერძენთა ღმერთების ისტორიას.

საწყისი ქაოსიდან ჯერ გამოვა ერები//წყვდიადი//,შემდეგ ტარტარი//ჯოჯოხეთი//,ღამე//ნიქსი..,დღე//ემერი// და ზეცა,უმაღლესი ცა//ეთერი//.

შემდეგ მოდიან გეა//დედამიწა// და მისი შვილი-საყვარელი ურანოსი//ცა//.

ისინი გააჩენენ საშიშ ტიტანებს,ციკლოპებს და საშინელ გიგანტებს.

ურანოსი და გეა განუწყვეტლად აჩენდნენ შვილებს და ურანოსი ჭამდა მათ. 

ყოველივე ამით გადაქანცულმა გეამ შველა სთხოვა ყველაზე ახალგაზრდა ტიტან ქრონოსს//დროს// რომელიც დაასაჭურისებს მამამისს და,რა თქმა უნდა,დაიკავებს მის ადგილს. 

მაგრამ ისიც მაშინვე ხდება თავისი შვილების მკვლელი. 

მისი მეუღლე რეა გაიქცევა კრეტაზე  შვილის,ზევსის გასაჩენად და შვილების მკვლელ მამას ბავშვის მაგივრად მიაჩეჩებს ქვას. 

ზევსსაც დასჭირდება ასეთი მამის მოშორება თავიდან ის რაღაც ნარკოტიკით დააძინებს მამას,დააბამს და დაასაჭურისებს მას. 

მხოლოდ მაშინ დაიწყება ახალ ღმერთთა დრო. ზევსი გაბატონდა ცაში,პოსეიდონი-ზღვაში და ჰადესი-ქვესკნელში.

ასევე დაიწყო ადამიანების და ამ ახალ ღმერთებთან მათი კავშირის დრო.

შეიძლება აღვნიშნოთ რომ დიდ თეოგონიებში,ქრისტიანობის ჩათვლით,წესრიგისკენ და სინათლისკენ მიმავალი გზა აუცილებლად გადის მსხვერპლზე და სიკვდილზე.

შემოქმედებითი წესრიგის პრინციპის და მისი ძალის გამოსავლენად საჭიროა სიკვდილის,ნგრევის და ღალატის ძალის დამარცხება,შემოქმედებითი წესრიგის  პრინციპი უნდა მოკვდეს და აღდგომის შემდეგ მას გაიზიარებს მთელი კაცობრიობა.


სიცოცხლის და განახლების თითქმის უნივერსალური,საყოველთაო სიმბოლო კვერცხი.

    ისაა ბოლოს და ბოლოს ქაოსიდან გამოსული ორგანიზებული სამყაროს საწყისი და მასშია ყველა შესაძლებლობა.ყველა სახეობა, ყველა არსება.

ისაა ყველაფრის შემცველი ერთი. მის წიაღშია ანდროგინის სისავსე,ცის და მიწის ერთიანობა,ინის და იანის ტოტალობა.

და აი დადგა ერთადერთის გამრავლების,განურჩევლის განყოფის დროს. კელტებს,ბერძნებს,ეგვიპტელებს,ფინიკიელებს,ქანაანელებს,ინდოელებს,
ვიეტნამელებს.ჩინელებს,იაპონელებს,ინდონეზიელებს და ციმბირელებს საერთო და საყოველთაო სიმბოლოდ აქვთ საწყისი კვერცხი საიდანაც მოსჩქეფს ორგანიზებული სამყარო.

ძალიან ძველი ბერძნული მოთხრობის თანახმად ქაოსიდან სპონტანურად  გაჩნდა დიდი მოგზაური ქალღმერთი ევრინომე. მან ვერ ნახა ვერაფერი ფეხის დასადებად,გამოყო მიწა ზღვისგან,შექმნა ოკეანე და იცეკვა ტალღებზე. შემდეგ მისი მოძრაობიდან გაჩენილ ქარში მან გამოაქანდაკა გველი ოფიონი  რომელიც გარს ევლება სამყაროს. მაშინ ქალღმერთმა მიიღო გვრიტის სახე და დადო კვერცხი რომელიც გაანაყოფიერა რეპტილიამ.

ამ კვერცხიდან გაჩნდა ყველაფერი რაც არსებობს სამყაროში. 







კვერცხი

ჩინური მითოლოგიის თანახმად დროთა დასაწყისში ბატონობდა ქაოსი.მის დიდ და ვრცელ განურჩეველ ფორმებზე წარმოიქმნა საწყისი კვერცხი.

ღმერთ პან-გუს იქ განსავითარებლად დასჭირდა 18 წელი.
18 წლის შემდეგ მან გაიღვიძა,გატეხა კვერცხის ნაჭუჭი და გამოვიდა იქიდან.

კვერცხის მსუბუქ ნაწილში შევიდა იანის პრინციპი და შექმნა ცა. 
ინის პრინციპით შეპყრობილი მეორე ნაწილი კი ისევ დაეცა და გადაიქცა მიწად. 

პან-გუს შეეშინდა რომ ცა და დედამიწა ისევ გაერთიანდებოდნენ და აწეული ხელებით შეაკავა ცა და ფეხებით დასწია მიწა. 

კიდევ 18 ათასი წლის მანძილზე ცა და დედამიწა დაშორდებიან ერთმანეთს და პან-გუს სიმაღლე გაიზრდება.

შემდეგ პან-გუმ დაინახა რომ დედამიწა აღარ შეუერთდებოდა ცას,ბოლოს და ბოლოს დაწვა და დამსახურებულად დაისვენა,დაიძინა. პან-გუს აღარ გაუღვიძია და მისი სხეულიდან გაჩნდა ელემენტები.

იაპონიაში ა.წ. მე-8 საუკუნეში დაწერილ ტექსტთა ერთობლიობა კიგი ყვება რომ თავიდან ცა და დედამიწა შეადგენდნენ ერთ დიდი და გაურკვეველ მასას.

ამ საწყის ქაოსში იყო მომავალი სამყაროს ჩანასახები. ის მეტ-ნაკლებად ჰგავდა კვერცხს. 

ამ კვერცხიდან მალე გამოვლენ და ცას შექმნიან მსუბუქი და წმნინდა ელემენტები.

ამავე კვერცხიდან გამოსული უფრო მძიმე ელემენტები შექმნიან მიწას.

ამ საწყისი მაგმიდან გაჩნდებიან ღმერთი და ქალღმერთი,და-ძმა  იზანაგი და იზანამი.  მათი საკრალური კავშირი.ცის და მიწის ქორწინების სიმბოლო,გააჩენს პირველ ბავშვ ჰირიკოს.

ახალი დაწყვილებისას იზანაგი და იზანამი გააჩენენ იაპონიის 8 მთავარ კუნძულს.

სხვა ღმერთებიც გაჩნდებიან საწყის კვერცხში არსებული პატარა კუნძულიდან

ეგვიპტეში საწყისი ოკეანეს პერსონიფიკაცია ნუნიდან ამოიზრდება ბორცვი რომელზეც გაჩნდება კვერცხი. 

ეგვიპტეში კვერცხი არის აბსოლუტური ნაყოფიერების და ზრდის სიმბოლო.

საწყისი ოკეანიდან გაჩნდება ღმერთი ხნუმი რომელიც მექოთნის მსგავსად გამოძერწავს სიცოცხლის ემბრიონებს და ჩანასახებს.



 
ეგვიპტელთა ერთ-ერთი პირველი ღმერთი ხნუმი ძერწავს ადამიანს.


ინდოეთში კვერცხი გაჩნდა არარაობიდან და შეიძინა არსებობა. მან გააჩინა ელემენტები.

ერთი წლის დასვენების შემდეგ ის გაიყო ორ,ვერცხლის და ოქროს ნაწილებად.

ვერცხლის ნაწილიდან გაჩნდა მიწა და ოქროს ნაწილიდან-ცა.

კვერცხის  ნაჭუჭიდან გაჩნდა მთები,შიდა გარსიდან-ბურუსები და ღრუბლები,ვენებიდან-მდინარეები, მისმა სითხემ გაავსო ოკეანე.

ტიბეტში კვერცხი არაა შესაქმის საწყისში,მაგრამ ისაა ადამიანთა გრძელი გენეალოგიის წყარო.

სამხრეთ ამერიკის ერთ-ერთ კოსმოგონიურ მითში მოთხრობილია რომ შემომქმედმა ღმერთმა მამამის მზეს სთხოვა სამყაროს ადამიანებით დასახლება.

მზემ დედამიწაზე დაუშვა 3 კვერცხი. ოქროს კვერცხიდან გაჩნდა არისტოკრატია.ვერცხლის კვერცხიდან გაჩნდნენ არისტოკრატთა ქალები,სპილენძის კვერცხიდან კი გაჩნდა წვრილი ხალხი.

შავ აფრიკაში,მალი იქნება ეს თუ დოგონებში კვერცხი არის სამყაროს და მისი თავდაპირველი სრულყოფილების ხატი.

ფინელები ყვებიან რომ დამსხვრეული კვერცხიდან გაჩნდა სამყაროს ელემენტები.

ოკეანიაში ტანგაროა არის ერთადერთი ღმერთი,ყველა ღმერთის წინაპარი,აბსოლუტური ბატონი ყველაფრისა რაც არის ზევით და რაც არის ქვევით. ის თვითონაა სამყარო რომელსაც ის შექმნის. 

ის დაიბადა კვერცხში და დარჩა იქ მრავალი მილიონი წელი. საწყისი კვერცხი  ბრუნავდა სივრცეში.

ტანგაროამ ხმამაღლა იყვირა და პასუხი რომ ვერ გაიგო გააგრძელა თავისი ხანგრძლივი მოგზაურობა კოსმოსში. მაგრამ ბოლოს და ბოლოს მან გატეხა კვერცხი.

კვერცხი გატყდა ორად. მისი ზედა ნაწილი გახდა ცა და ქვედა-მიწა.

ყველა ამ კოსმოგონიაში კვერცხი არის ტოტალობის,მთლიანობის ხატი.
ისაა ორგანიზაციის პირველი პრინციპი რომელმაც შეცვალა ქაოსი.

კვერცხი თავის თავში შეიცავს ყველა შესაძლებლობას...

ნაყოფიერებასთან,განაყოფიერებასთან დაკავშირებული კვერცხი გავლენას ახდენდა ქალთა უნაყოფობაზე.

კვერცხი იყო ჩასახვის.ბუნების პერიოდული განახლების და ერთის შეხედვით მკვდრის აღორძინების სიმბოლო.

რუსეთში და შვედეთში აკლდამებში თიხის კვერცხების აღმოჩენა ადასტურებს ამ ინტერპრეტაციას.

მიცვალებულებისთვის მიძღვნილი კვერცხი არის მათი აღდგომის საწინდარი.

ქრისტიანულ ტრადიციებში შეღებილი და მოხატული აღდგომის კვერცხი დდღესაცაა აღდგომის სიმბოლო.

გამოთქმები საკუთარ ნაჭუჭში დარჩენა ან საკუთარი ნაჭუჭიდან გამოსვლა გვიჩვენებს რომ არსებობს ფსიქიური კვერცხი.

ეს ფსიქიური კვერცხი,ნაჭუჭი გვიცავს,მაგრამ ჩვენი სრული განვითარებისთვის აუცილებელია მისი დამსხვრევა და სამყაროსკენ სვლა.

ალქიმიკოსთა ტრადიციაში მათი ქურა გაიგივებულია კოსმიურ კვერცხთან.

ინდუსთა და ბუდისტთა სტუპების წვერზე არსებული ბურთი არის მინიშნება საწყის კვერცხზე...





ფაბერჟეს კვერცხი რომანოვთა სახლის 300 წლისთავისთვის.




 
ნოე იყურება მისი კიდობანიდან.


წარღვნის წყლებმა დაფარეს მიწა...

 წარღვნამ.დიდმა წყალდიდობამ თუმცა არა სამუდამოდ მაგრამ დაფარა მიწა. დაიღუპა მთელი კაცობრიობა ადამიანთა წყვილის თუ ერთი ადამიანის გარდა.

მრავალი ცივილიზაციის მეხსიერებაში დარჩენილი ეს მოვლენა შეიძლება აიხსნას  გამყინვარების და მის შემდგომ ხანებში ზღვათა დონის კატასტროფული მერყეობით. 

არაა გამორიცხული რომ გიგანტურმა წარღვნამ გამოიწვია ზოგი კონტინენტის ნაწილების ჩაძირვა წყალში.

წარღვნის მითი ბევრია და საყოველთაოდაა ცნობილი. მარტო აფრიკაშია ის იშვიათი.

ბუნებრივ კატაკლიზმზეა ლაპარაკი თუ გეოგრაფიულ მითზე ეს ისტორია არის ადამიანთა,ხალხების მეხსიერების ნაწილი.

ეს იდუმალი წყლები მიედინებიან ათასწლეულების,საუკუნეების მანძილზე.

ვის არ გვახსოვს უზარმაზარ ზღვაზე მოტივტივე ნოეს საოცარი კიდობანი. 

ბიბლიური მოთხრობა წარღვნის შესახებ არის ერთმანეთისგან დამოუკიდებელი ორი ვერსიის ნაყოფი.

ერთი ვერსიის თანახმად ღმერთმა ნოეს უთხრა რომ ის გადაქანცა მოძალადე ადამიანების უსაქციელობის ყურებამ და მან გადაწყვიტა მათი მოსპობა და ამისთვის ის დედამიწას მოუვლენს კაცობრიობის და ყველა ცოცხალი არსების დამახრჩობელ წარღვნას.  მან ნოეს ურჩია მტკიცე  და დიდი გემის აგება და მასში მასთან ერთად ყოველი ცოცხალი არსების წყვილის//მამრის და მდედრის შეყვანა შესაქმის წიგნი II,  13-19//.

ებრაელებმა ეს მითი უეჭველად აიღეს შუმერებისგან რომლებმაც უკვე იცოდნენ ეს ისტორია.

შუმერები ნოეს უძახოდნენ ზიუსუდრას, ბაბილონელები კი უტნაპიშტიმს

წარღვნის შუმერულ მითს ყვება გილგამეშის ეპოპეა რომლის თანახმადაც ჰაერის ღმერთი ენლილი გააღიზიანა მეტისმეტად მრავალრიცხოვენი მოსახლეობის მყოლი ქალაქების მკვიდრთა მიერ ატეხილმა ხმაურმა და აურზაურმა და მან გადაწყვიტა დედამიწის წალეკვა და კაცობრიობის წყალში ჩახრჩობა.

წყალთა კეთილმა ღმერთმა ეამ გააფრთხილა უტნაპიშტიმი და ურჩია მას გემის აგება მისი ოჯახისა და ზოგი ცხოველის გადასარჩენად.

7 დღის მანძილზე წყალი მოსპობს მთელ სიცოცხლეს დედამიწაზე. 

გემი შეჯდა მთა ნისირზე. უტნაპიშტიმმა გააფრინა მტრედი და მერცხალი რომლებიც დაბრუნდნენ უკან ისე რომ ვერ იპოვეს ფეხის დასადგმელი ადგილი. შემდეგ  გააგზავნა ყორანი რომელიც არ დაბრუნდა. უტნაპიშტიმი მიხვდა რომ ხმელეთი გამოჩნდა. 

ბიბლიური ტრადიციაში შეიცვალა მხოლოდ მთის სახელი. მთას რომელზეც შეჯდა ნოეს კიდობანი ბიბლიაში ჰქვია  არარატი.


შუმერულ-აქადური კეთილი ღმერთი ეა.მან გააფრთხილა ზიუსუდრა-უტნაპიშტიმი წარღვნის შესახებ და გადაარჩინა კაცობრიობა.ის იყო ქალაქი ერიდუს მფარველი,მის მთავარ ტაძარს ერქვა ე-აფსუ//სახლი უფსკრული//.


ინდოეთში მითი წარღვნის შესახებ პირველად ჩნდება ძვ.წ. მე-7 საუკუნეში. პირველი ადამიანი მანუ გადაარჩინა თევზი მატაიას სახით გამოცხადებულმა ღმერთმა ვიშნუმ.  მან  მანუს ურჩია წარღვნისგან სიცოცხლის გადასარჩენად თევზის ფორმის მქონე გიგანტური გემის აგება. მრავალი წლის შემდეგ გემი შეჯდა წყალზე მაღლა აზიდულ მთა ჰემავატზე.

ირანშიც ღმერთმა აჰურა-მაზდამ ურჩია პირველ ადამიან იუმას თავის შეფარება სიმაგრისთვის. მეფე იუმა მასთან ერთად წაიყვანს საუკეთესო ქვეშევრდომებს და ცხოველების სხვადასხვა სახეობას. ის ასევე წაიღებს სხვადასხვა მცენარესაც.

საბერძნეთში პრომეთემ გააფრთხილა თავისი შვლი დევკალიონი იმის თაობაზე რომ ზევსმა გადაწყვიტა კაცობრიობის მოსპობა.

აქაც დევკალიონი თავის მეუღლესთან ერთად გადარჩა გემით.

 

დევკალიონი და პირა,მხატვარი Giovanni Maria Bottalla.

 ზევსი განრისხდა ბრინჯაოს ხანის ადამიანებზე და გადაწყვიტა წარღვნის მეშვეობით მათი მოსპობა. გადარჩენის ანუ ცხოვრების უფლება მიეცათ მარტო მართალ დევკალიონს.რომელიც მართავდა ქალაქ ფტიას  თესალიაში და მის მართალ მეუღლე პირას. 

პრომეთეს რჩევით დევკალიონმა ააგო დიდი ყუთი რომელსაც მეუღლეებმა თავი შეაფარეს მთელი კაცობრიობის მომსპობი წარღვნის დროს.

მეათე დღეს დევკალიონმა დაინახა მთა პარნასი და გადავიდა მასზე. 

დევკალიონმა მსხვერპლი შესწირა თავშესაფრის მიმცემ ზევს-ფიქსიოსს და ზევს ფიქსიოსმა მას ურჩია თუ როგორ უნდა აეღორძინებინა კაცობრიობა//სხვა ვერსიით დევკალიონს პარნასის ძირში ეს ურჩია თემიდას მისანმა//. 
დევკალიონს და პირას ზურგს უკან უნდა გადაეყარათ "პრადედას ძვლები". მისანი ასე უწოდებს ქვებს, ადამიანთა საერთო დედა-მიწას ძვლებს.

დევკალიონის მიერ გადაყრილი ქვებიდან გაჩნდნენ მამაკაცები, პირას მიერ გადაყრილი ქვებიდან-ქალები. დევკალიონს და პირას გაუჩნდათ შვილები ამფიქტიონი.იროტოგენეა და ბერძენ ტომთა მამამთავარი ელინი. 

             წარღვნას ვხედავთ სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიაში,
მელანეზიაში,პოლინეზიაში.

ავსტრალიაში გიგანტურმა გომბეშომ გადაყლაპა მთელი დედამიწის წყალი,მაგრამ უწყლობისგან გატანჯულმა ცხოველებმა იმდენი აცინეს გომბეშო რომ მას აღებინა და წყალი დაბრუნდა.

გომბეშო არის მთვარის ერთ-ერთი ხატი. მთვარე მართავს წყლის მიქცევ-მოქცევას და ეს ხატი განსაკუთრებით მოქმედებს.

წარღვნაზე ლაპარაკობენ სამხრეთ ამერიკაში.

ამბობენ რომ ადამიანთა მამა ტყუპებიდან ერთ-ერთმა დაკრა თავისი ქუსლი მიწას და ამის გამო ამოვიდა მიწისქვეშა წყალი.

ჩრდილოეთ და ცენტრალურ ამერიკაში კატასტროფებს იწვევენ წვიმები და წყალდიდობები.

მაგრამ წარღვნა არ ნიშნავს სიცოცხლის საბოლოოდ მოსპობას.

ძველი სამყარო დაამხო ადამიანთა ცოდვებმა.ის დროებით უნდა დაინგრეს რათა აღორძინდეს ახალ ახალგაზრდობაში. 

კოსმოსის გაცვეთის ეს იდეა საკმაოდ რეგულარულად ჩანს ყველა კონტინენტზე.

ძლიერია იმის განცდა რომ აუცილებელი იყო მთელი ქმნილების განწმენდა,აღდგენა, 

ახალი სიცოცხლის გასაჩენად აუცილებელი იყო გიგანტური ნათლობა.

ესაა თაობათა ცვლაზე მეტყველი სიმბოლო.

ამერიკელების აზრით წარღვნა მოხდა შავ ზღვაში
 

In 1997, William Ryan and Walter Pitman published evidence that a massive flooding of the Black Sea occurred about 5600 BC through the Bosporus, following this scenario.^[3] Before that date, glacial meltwater had turned the Black and Caspian Seas into vast freshwater lakes draining into the Aegean Sea. As glaciers retreated, some of the rivers emptying into the Black Sea declined in volume and changed course to drain into the North Sea.^{[citation needed][4]} The levels of the lakes dropped through evaporation, while changes in worldwide hydrology caused sea level to rise. The rising Mediterranean finally spilled over a rocky sill at the Bosporus. The event flooded 155,000 km² (60,000 sq mi) of land and significantly expanded the Black Sea shoreline to the north and west. According to the researchers, "40 km³ (10 cu mi) of water poured through each day, two hundred times what flows over Niagara Falls... The Bosporus flume roared and surged at full spate for at least three hundred days."
Samplings of sediments in the Black Sea by a series of expeditions carried out between 1998 to 2005 in the frame of a European Project ASSEMBLAGE^[5] and coordinated by a French oceanographer, Gilles Lericolais,^[6] brought some new inputs to the Ryan and Pitman's hypothesis. These results were also completed by the Noah project led by the Bulgarian Institute of Oceanography (IO-BAS).^[7] Furthermore, calculations made by Mark Siddall predicted an underwater canyon that was actually found.^[8]



შავი ზღვის აუზი ძვ. წ. 5600 წლამდე მუქი ლურჯი ფერით.



დატბორვამდე და დატბორვის შემდეგ, რიანის და პიტმანის მიხედვით

შუმერულ-ბიბლიური წარღვნა და შავი ზღვა

წარღვნის შემდეგ სიცოცხლის განახლება კავკასიიდან დაიწყო, თვითონ წარღვნის ისტორია კი შავ ზღვასთან უნდა იყოს დაკავშირებული

გილგამეში შუა საუკუნეების 

რომანული ხანის ევროპულ 

ეკლესიებში

წარღვნა:  „გარყვნილი მსოფლიოს დამანგრეველი წყალდიდობის შემდეგ გავიდა 150 დღე და VII თვეს, თვის XVII დღეს ნოეს კიდობანი არარატის მთებზე გაჩერდა“  (შესაქმე II,8-4).

„კაცობრიობის და ცხოველთა სამყაროს ახალი ცხოვრება, ამდენად, კავკასიიდან გავრცელდა“ („სკვითებზე ადრე, ხელოვნების ისტორია საბჭოთა კავშირში“, პარიზი, ეროვნულ მუზეუმთა გაერთიანების გამოცემა, 1979 წ.,გვ. 154).

ახალი თეორიები წარღვნის შესახებ:
„ნოეს ცხოვრების მეექვსასე წელს გაიხსნა დიდი უფსკრულის ყველა რეზერვუარი. დაიწყო თავსხმა რომელიც გრძელდებოდა 40 დღე და 40 ღამე. სულ უფრო და უფრო იწევდა წყლის დონე. წყალმა დაფარა ყველაზე მაღალი მთები“ (შესაქმე,7,11-19). ასე აღწერს ბიბლია წარღვნის შთამბეჭდავ ეპიზოდს, კატასტროფას რომელმაც შესძრა კაცობრიობა. საუკუნის დასაწყისიდან შეიქმნა მრავალი ჰიპოთეზა რათა ენახათ ბუნებრივი მოვლენა საკმარისად მნიშვნელოვანი იმისათვის რომ იგი განეხილათ როგორც ღვთაებრივი ნიშანი და ექციათ იგი ბიბლიური თხრობის ნაწილად.

გასულ ზაფხულს ტიტანიკის სახელგანთქმული მკვლევარი რობერტ ბალლარდის მიერ შავ ზღვაში მოწყობილმა წყალქვეშა ექსპედიციამ (ექსპედიცია მოეწყო National geographic Society-ს პატრონაჟით) აღმოაჩინა ადამიანთა დასახლების კვალი. ქვის იარაღები და, რაც მთავარია, ხის კოჭები, რაც გვაფიქრებინებს რომ ძვ.წ. 5000 წელს შავი ზღვის ფსკერზე აგებული იყო დასახლება რომელიც შემდეგ ზღვაში იქნა დანთქმული.

აღმოჩენა შემთხვევითი არ ყოფილა: ექსპედიცია მოეწყო ორი ამერიკელი გეოლოგის, უილიამ რიანისა და უოლტერ პიტმანის მიერ 1997 წელს გამოთქმული ჰიპოთეზის დასადასტურებლად. მარილიანი წყლის უძველეს ნიჟარათა დათარიღების შემდეგ ორმა გეოლოგმა ჩათვალა რომ შავი ზღვა წყლით უეცრად შეივსო ძვ.წ. 5000 წლისთვის. უკანასკნელი გამყინვარების დასასრულის შემდეგ ხმელთაშუა ზღვის დონე იწევდა. ბოსფორის სრუტემ ვერ გაუძლო ჭარბი წყლის ზეწოლას და გზა გაუხსნა უზარმაზარ წყალვარდნილს. ერთ წელიწადში ველი ზღვად გადაიქცა და მოსახლეობა იძულებული გახდა შუამდინერეთისკენ გაქცეულიყო.

როგორ შეიძლებოდა მსგავსი მოვლენა ამოშლილიყო ადამიანთა მეხსიერებიდან? უილიამ რიანმა და უოლტერ პიტმანმა ამ პრობლემისადმი მიძღვნილ თავის ნაშრომს დაარქვეს «ნოეს წარღვნა» ( „Noah's Flodd“, ). მათი აზრით მიწათმოქმედმა მოსახლეობამ ზეპირად, თაობიდან თაობაში გადასცა ეს ამბავი. მითის სიმაღლეზე აყვანილი ეს ამბავი ჩაწერილი უნდა ყოფილიყო დაახლოებით 3000 წლის შემდეგ შუმერულ, შემდეგ ბაბილონურ და ბოლოს ბიბლიურ მოთხრობებში. 

ორი მკვლევარის კლიმატური თეორია სიმართლის შესაბამისად მიაჩნიათ კლიმატის ისტორიის სპეციალისტებს. საფრანგეთის სამეცნიერო კვლევათა ეროვნული ცენტრის (CNRS) კლიმატის მეცნიერებათა ლაბორატორიის თანამშრომელი ჟან-კლოდ დიუპლესი ადასტურებს: შავი ზღვის ფსკერზე ადამიანის საქმიანობის კვალის აღმოჩენა სერიოზულ საფუძბელს უქმნის ამ თეორიას...“ (ფრანგული ჟურნალი Le Monde de la Bible ანუ „ბიბლიის სამყარო“, ნომერი 133,2001 წლის მaრტი, გვ. 58).

«ამერიკელმა გეოლოგებმა უოლტერ პიტმანმა და უილიამ რიანმა 1998 წელს წამოაყენეს ჰიპოთეზა რომლის თანახმადაც ბიბლიურ მოთხრობებს წარღვნის შესახებ საფუძვლად უნდა დასდებოდა ერთი კატაკლიზმი.

მოულოდნელ, ძლიერ და მძაფრ წყალდიდობას უნდა გაეძევებინა შავი ზღვის სანაპიროს მკვიდრნი და მტკნარი წყლის ტბა მარილიან ზღვად უნდა გადაექცია. ეყრდნობოდნენ რა ნალექისა და ნიჟარების ანალიზს, მათ დაასკვნეს რომ წყალდიდობა უნდა მომხდარიყო დაახლოებით 7500 წლის წინ და რომ ძველი ტბის სანაპირო ზღვის ზედაპირიდან 150 მეტრით ქვეშ უნდა მდებარეობდეს. 1999 წელს მათი თეორიის შესამოწმებლად ბალლარდმა შეისწავლა სინოპის (თანამედროვე თურქეთი) მიდამოები. სონარის დახმარებით მან სანაპირო ზოლი ზუსტად მითითებულ ადგილას იპოვა. მის მიერ მოპოვებული ნიჟარები ადასტურებენ ამ ჰიპოთეზას. 

დაახლოებით 12 000 წლის წინ მყინვართა დნობამ აამაღლა ოკეანეთა დონე. რიანისა და პიტმანის ჰიპოთეზის თანახმად მარმარილოს ზღვამ გაარღვია ბოსფორის ზღუდე და მარილიანი წყალი ჩაიღვარა შავი ზღვის მტკნარ წყალში. შეიქმნა ორი შრე: ზემო-მწარე და ქვედა-მარილიანი, მოკლებული ჟანგბადს და, ამდენად, სიცოცხლეს. 

მრავალი ათასი წლის წინ შავი ზღვა წარმოადგენდა მტკნარი წყლის ტბას და მისი ფართობი დაახლოებით თანამედროვე ფართობის 2/3-ს შეადგენდა, მაგრამ იგი მოწყვეტილი იყო ხმელთაშუა ზღვისაგან. ნეოლითის ხანაში, ქვის ხანის ბოლო პერიოდში, იგი ალბათ წარმოადგენდა ოაზისს გადამხმარი რეგიონის შუაგულში. მყინვართა დნობამ აამაღლა ოკეანეთა დონე გამყინვარების უკანასკნელი პერიოდის დასასრულს. მარმარილოს ზღვამ მაშინ გაარღვია ბოსფორი და გაავსო შავი ზღვის აუზი...

უილიამ რიანი და უოლტერ პიტმანი ხსნიან რომ ხმელთაშუა ზღვის ჩაღვრა შავ ზღვაში თანდათანობით არ მომხდარა, იგი იყო ბოსფორის ადგილას მდებარე მიწის ბარიერის უეცარი გარღვევის შედეგი. თავიდან ეს იყო წყარო, შემდეგ წყალი ძირის გამოთხრის კვალობაზე სულ უფრო და უფრო სწრაფად დიოდა. რამოდენიმე თვეში ის გადაიქცა სწრაფ და ძლიერ კასკადად. 

გამყინვარების ხანის დასასრული უეჭველად ხასიათდებოდა შთამბეჭდავი წყალდიდობებით. წინაისტორიის ადამიანებს ისინი უტოვებდნენ ვიწრო ზოლს მყინ-

ვარებსა და სანაპირო ზოლს შორის. შემდეგ მყინვართა წყალმა დაიკავა ტერიტორია და შეიჭრა შავ ზღვაში, რომელიც მაშინ მტკნარი წყლის ტბას წარმოადგენდა (დაახლოებით 10 000 წლის წინ). შავი ზღვის დონეს ყოველდღიურად 15 სანტიმებტრით უნდა მოემატა. პიტმანის დაანგარიშებით ევრაზიის ტრამალების მეზობელი ჩრდილოეთის სანაპიროს მკვიდრნი დღეში ერთ კილომეტრზე მეტით იხევდნენ უკან, მაშინ როდესაც სამხრეთის სანაპიროთა მკვიდრთ თავშესაფრის პოვნა მთებში შეეძლოთ. წყალდიდობის სისწრაფემ არ დაუტოვა დრო ადამიანებს საცხოვრებელთა დასაშლელად, საყოფაცხოვრებო ნივთები ხელუხლებელი დარჩა ზღვის ფსკერზე...

შავი ზღვის პროექტის რეალური განხორციელება 1996 წლის ზაფხულის ბოლოს დაიწყო. ორი პირველი ზაფხულის მანძილზე ლაპარაკი იყო სინოპის ყელის სისტემატურ შესწავლაზე.

დადასტურებული იქნა ნეოლითის ხანიდან ბიზანტურ ეპოქამდე მიმავალი არქეოლოგიური ძეგლების არსებობა. ნაპოვნი იქნა 3000-დან 4000 წლამდე ადამიანის ცხოვრების კვალი. ნაპოვნი იქნა კონსტრუქცია ხის ბოძებით და შლამში სანახევროდ ჩაფლული სწორკუთხა ბლოკებით. დანგრეული შენობა!

ნაპოვნი იქნა ადამიანის მიერ წარღვნის წინ დამუშავებული მასალა!

მოვლენათა მეცნიერული რეკონსტრუქცია გვაგონებს გილგამეშის ეპოპეაში მოყოლილ ლეგენდას.

ესაა ერთ-ერთი უძველესი ტექსტი! ადამიანური მეხსიერების თვალსაზრისით მითი მღელვარების მომგვრელია, მაგრამ რჩება გლობალურ კლიმატთან დაკავშირებულ ეპიზოდად. ჩაკეტილი შავი ზღვა წარმოადგენდა უნიკალურ საცავს რომელმაც დაიცვა მოწმობები რეგიონალურ და გლობალურ კლიმატურ მოვლენებზე... ( National Geographic, საფრანგეთი,2001 წლის მაისი ნომერი,გვ. 56-73). 

გილგამეში შუა საუკუნეების 

რომანული ხანის ევროპულ 

ეკლესიებში

„... გავრცელებული ნეოლითური ცივილიზაცია:

„პროფესორი ორენში (Aurenche) აცხადებდა ფრანგულ გაზეთ «Le Figaro»-ში:

შავი ზღვის ნეოლითი უცნობი მიწაა უბრალოდ იმიტომ რომ ჩვენ არ გვიმუშავია ამ რეგიონში რომელშიც თითქოს არ უნდა ყოფილიყო წინაისტორიული ადამიანის ბინადარ ცხოვრებაზე გადასვლის პირობები რაც ნიშნავს იმას რომ საუნივერსიტეტო მეცნიერებას აპრიორი უნდობლად უნდა შევხედოთ.

ბალლარდმა იპოვა დაახლოებით 3500 წლის მასალა . დოქტრინა რომლის თანახმადაც ნეოლითური რევოლუციის საწყისი მესოპოტამიაშია ეჭვს ქვეშ დადგა. უნივერსტეტი პარიზი I-ის პროფესორმა უომ (Huot) უკვე დაწერა ამის თაობაზე:

„... სხვა მესოპოტამიები: შუა აზიის ქვეყნები, ბალუჩისტანი, ინდუსის ველი, თურქმენისტანი თუ ინდოეთის ოკეანეს სანაპირო ქვეყნები» ანუ ინდოევროპელ ხალხთა არე. 

მათ წიგნში ამერიკელი სწავლულები უფრო შორსაც მიდიან...

მათი თავი სათაურით „დიასპორა“ რუკებზე დაყრდნობით აჩვენებს რომ დიდი ცივილიზაციების (წინადინასტური ეგვიპტელებიდან სამხრეთით პროტოინდოევრპელებამდე ჩრდილოეთით, ერთი ისარი პარიზამდეც მიდის) საწყისი არის დღევანდელი შავი ზღვის ადგილას...“ (ფრანგული ჟურნალი 
„Aventures de l'Histoire,n°9,  Deluge: la Bible disait vrai! aნუ „ისტორიის თავგადასავლები, წარღვნა, ბიბლია სიმართლეს ამბობდა“, ნ°9,2002 წლის მარტი,გვ. 10-11).
 

მოკლედ: ამერიკელები, ვისი აზრითაც თეთრკანიანთა რასა კავკასიური რასაა მსოფლიოს დიდი ცივილიზაციების აკვანს კავკასიაში და მის არემარეში ეძებენ და თითქოს პოულობენ კიდეც. 

ჩვენ კი დაგვრჩენია იმის დამატება რომ ამ ამერიკელების მიერ გამოკვლეული არე უძველესი კულხა-კოლხეთია, ესე იგი კოლხები კი არ არიან ეგვიპტელების შთამომავლები, პირიქით!!! ეგვპტელები შეიძლება იყვნენ კოლხების შთამომავლები!!!



ნოეს შთამომავალთა 7 კანონი:

თალმუდური და რაბინული ტრადიციის თანახმად ღმერთმა დადო კავშირი ნოესთან და დაპირდა რომ მისი შთამომავლობა ანუ მთელი კაცობრიობა განურჩევლად იმისა იუდეველი იქნება ის თუ არა ბედნიერი იქნება თუ კი შეასრულებს 7 კანონს,7 მცნებას.

ესაა ყველასთვის სავალდებულო ზნეობრივი მინიმუმი.

1. კერპთაყვანისმცემლობის აკრძალვა ანუ ერთადერთი ღმერთის აღიარება.

2. მკრეხელობის აკრძალვა ანუ ღმერთის პატივისცემა.

3. მკვლელობის აკრძალვა ანუ სიცოცხლის პატივისცემა.

მაგრამ თორა აყოლებს:  "თუ კი ვინმე მოვიდა შენს მოსაკლავად ადექი და მოკალი ის ვიდრე ის შენ მოგკლავს" //რაბინი,ფილოსოფიის დოქტორი ალან ქაკნა, ათი მცნება,პარიზი,1999,გვ.139//. ესე იგი ვინც თავს იცავს ის მკვლელი არაა. აგრესორის,მოძალადის მოგერიება ძალადობა არაა.

4. ღალატის,ცოლ-ქმრული ღალატის აკრძალვა ანუ ოჯახის პატივისცემა.

5. ქურდობის აკრძალვა ანუ მოყვასის ქონების პატივისცემა.



             6. ცოცხალი ცხოველისგან მოჭრილი ხორცის ჭამის.უფრო ფართოდ კი ცხოველთა წამების აკრძალვა. 

7 სამართლიანი სასამართლო სისტემის შექმნის მოვალეობა.

თალმუდის ზოგი მოძღვრის თანახმად მოსეს შვილთა კანონებში ჩართულია ჯადოქრობის,კასტრაციის,შერეულ თესლთა თესვის.ფიზიკური ნაკლის მქონე ცხოველის მსხვერპლად მიტანის აკრძალვა.

ადამიანს ევალება ქველმოქმედება,შთამომავლობის ყოლა და თორას პატივისცემა. ასე  ნოეს შვილთა კანონების რაოდენობა ოცდაათამდე იზრდება. 

კიდობანი დღეს:

               სამყაროს დასასრულის მოლოდინში მყოფმა ჰოლანდიელმა მშენებელმა იოჰან ჰიიბერსმა როტერდამთან ააგო ნოეს კიდობანის ასლი. მშენებლობას მან 20 წელი მოანდომა. ნოეს კიდობანის ბიბლიური აღწერილობის შესაბამისად აგებული ჰიიბერსის კიდობნის სიგრძეა 143 მეტრი,სიგანე-28 მეტრი,სიმაღლე-22 მეტრი. ამ კიდობანში არის პატარა ზოოპარკი ძაღლებით,ბოცვრებით,პონიებით,ეგზოტური ფრინველებით,ცხვრებით და დიდი ცხოველების ქანდაკებებით. იქვეა 50 მაყურებლისთვის განკუთვნილი კინოდარბაზი და რესტორანი.

          

 

თანამედროვე კატასტროფებმა მსოფლიოში გამოიწვია პანიკა და ბევრმა დაიჯერა რომ ახლოვდება სამყაროს დასარული. ჩინეთში უფრო შორს წავიდნენ და მოხერხებულმა საქმოსნებმა დაიწყეს ნოეს კიდობანი-2012-ში შესასვლელი ბილეთების გაყიდვა.

გაზეთი მინბაოს თქმით მხსნელ გემს აგებს ხელისუფლება.

კიდობანი განკუთვნილია ნეოხუნვენებისთვის და არანაკლებად მდიდარი ჩინელებისთვის. ბილეთი ღირს 1 მილიარდი იუანი. ეკონომ ადგილების ბილეთები ღირს 1 მილიონი იუანი.

ბილეთის საყიდლად ბევრი მზადაა მთელი თავისი ქონების გაყიდვისთვის.

იაპონიაში მომხდარმა მიწისძვრამ გააძლიერა სამყაროს დასასრულის მოახლოების რწმენა.
ჩინელები ყიდულობენ პროდუქტებს და რადიაციისაგან დამცავ საშუალებებს.


თანამედროვე ნოეს კიდობანს აშენებენ რუსი მეცნიერებიც.




http://onlineizhevsk.ru/news/id/6643

2011 წლის 17 იანვარი

 ეს კიდობანი საშველი იქნება მაშინ როდესაც დედამიწაზე ისე დაცხება ან აცივდება რომ შეუძლებელი იქნება სუნთქვა,აღარ იქნება სუფთა წყალი. რუსმა არქიტექტორებმა ნოეს კიდობანი დაარქვეს სრულიად ავტონომიური შენობის პროექტს.

თუნდაც ანტარქტიდაში აშენებულ ამ შენობაში შეიძლება სამოთხის ბაღების გაშენება.პროექტის ავტორები ფიქრობენ რომ მალე მოსკოვშიც იქნება შესაძლებელი ასეთი სახლების აგება.

მასში შეიძლება ცხოვრება იქიდან გამოუსვლელად.

 

Российские ученые строят Ноев ковчег

В “Ковчеге” можно жить, не покидая его оболочки
Если на Земле станет нестерпимо жарко или холодно, нечем будет дышать, не станет чистой воды — человечество спасется в “Ковчеге”. Именно так, по-библейски, назвали российские архитекторы свой новый проект совершенно автономного здания. Возведи его хоть в Антарктиде — внутри все равно будут щебетать птицы и цвести райские сады. Впрочем, авторы проекта надеются в будущем создавать подобные даже в Москве в качестве обычных жилых домов.

Что же представляет собой современный Ноев ковчег, “МК” узнал у руководителя работы, получившей недавно диплом третьей степени Первого международного фестиваля инновационных технологий в архитектуре и строительстве “Зеленый проект-2010”, Александра Ремизова.

Зеленым строительством первыми прославились англичане, но они возводили свои дома исключительно на земле, в обжитых районах. В архитектурной мастерской Ремизова решили разработать проект дома, который можно быстро построить в любом, даже самом необитаемом регионе планеты. В этом ноу-хау: все, от выработки электричества до утилизации отходов, умный биоклиматический дом делает сам.

Итак, что же представляет собой здание “Ковчега”? Строительство его начинается с установки центральной опоры (трубы) из легких конструкций. При этом фундаментом для нее может служить даже плавучая платформа. В нижней части этой трубы располагается энергоблок, преобразующий тепловую энергию в электроэнергию, а в верхней части — тепловые насосы, ветровые генераторы и даже генератор торнадо.

— Все это необходимо для быстрого перемещения воздуха внутри будущей конструкции, — поясняет Ремизов. — Для создания благоприятного микроклимата мы и форму здания выбрали купольную — она создает необходимую турбулентность для ветрогенераторов. Здание спроектировано как единая энергетическая система с бесперебойным энергоснабжением на основе использования альтернативных источников энергии. Вы, наверное, обратили внимание на абсолютную прозрачность внешней оболочки — это для того, чтобы эффективно собирать солнечную энергию. Ее можно перерабатывать и в тепло, и в электричество.

— А если дом установить в пустыне, избытка тепла не возникнет?
— Возникнет, но оно будет подниматься вверх, под купол, а там — специальные установки для его изъятия и транспортировки в нужные энергетические отсеки. Чем жарче за бортом “Ковчега”, тем экономичнее становится жизнь в этом автономном сооружении.

— А где взять в пустыне воду?
— Из скважины, которая бурится прямо под домом. Это еще что, наш дом может быть построен даже на воде, точнее, на водной платформе. В этом случае для водоснабжения квартир вода будет поступать прямо из моря или океана, естественно, предварительно опресненная. Как вариант может также использоваться и дождевая вода, для которой у нас продуманы специальные водосборники.

Даже к утилизации отходов “Ковчег” будет подходить грамотно, по-хозяйски. Благодаря разделению отходов часть их пойдет на биоудобрения, часть на переработку. А что останется — будет уничтожено в специальных печах, после которых на выходе снова получатся ценные водород и кислород для жизнеобеспечения дома.

— В “Ковчеге” можно жить, не покидая его оболочки, — говорит архитектор. — К примеру, до поликлиники, которая будет находиться уровнем выше, можно добраться по зимнему саду — вот вам и прогулка. Интернет и телевидение также будут своими, автономными.

— Кто-нибудь из предпринимателей уже заинтересовался этим проектом? Где он может появиться в первую очередь?
— Наш дом был номинирован на премию Всемирного архитектурного фестиваля WAF-2010. Там на него и обратили внимание американские специалисты, связанные со строительством научной станции в Антарктиде. Им очень понравилось наше детище. “Лучше мы ничего еще не видели”, — сказали они. Хотелось бы нам поработать и с российскими организациями, заинтересованными в продвижении отечественных научных разработок, но они пока молчат.

• Технологии

• 0

დედა-მიწა და მისი ქალღმერთები:

მრავალი მითოლოგია ყვება რომ ადამიანი მიწიდან აღებული ტალახიდან შექმნა ღმერთმა ან ქალღმერთმა. სემიტურმა და ქრისტიანულმა ტრადიციამ ამ პირველ ადამაიანს დაარქვა ადამი,ადამაჰ ებრაულად ნიშნავს დამუშავებულ მიწას. მის თანახმად ადამი შეიქმნა იერუსალიმში სიონის მთის ძირიდან აღებული მიწისგან.

ადამიანი გაჩნდა მიწაზე,დაუბრუნდება მიწას და დაბადებასა და სიკვდილს შორის საკვებს იღებს მიწიდან.

ამდენად არაა გასაკვირი რომ დედამიწა წარმოიდგინეს ნაყოფიერ ქალად რომლის მუცელი და მკერდი სიცოცხლეს აძლევს კაცობრიობას.


 
დედა-ბუნება


ადამიანთა,მოსავლების დედა. ძვირფასი ქვების და ლითონების,მიწისქვეშა წყლების და მის წიაღში ჩამალული ცეცხლის ფარული დედა.

დედა-მიწა ბატონობს ცოცხლებზე,მაგრამ მას ბნელ და უცნობ რეგიონებში გადაჰყავს მის მიერ შთანთქმული  მიცვალებულები.

ამერიკელი ინდიელები თაყვანს სცემენ მიწას როგორც წმინდა,საკრალურ დედას.

ძველად პენსილვანიაში მცხოვრები ინდიელი დელავარები ფიქრობდნენ რომ ადამიანები მატლების ან ცხოველების სახით იმალებოდნენ დედა-მიწის წიაღში რაც საჭირო იყო უკეთესად განსავითარებლად და დასამწიფებლად.

იროკეზები იხსენებენ შორეულ ხანას როდესაც ისინი ცხოვრობდნენ მიწის ქვეშ მზის გარეშე.

ინდიელები ნავახო ყვებიან რომ დროის საწყისში "ომის ტყუპები" ჩავიდნენ მიწის ქვეშ და მათ იქიდან ამოიყვანეს ზოგი მიწისქვეშა ადამიანი. ამათ ჯერ არ შეეძლოთ მაგარი საჭმელის ჭამა. 

ახალშობილის მდგომარეობას ადარებენ ადამიანთა მითიურ არსებობას დედამიწის წიაღში. ყოველი გასაჩენი ბავშვი თავის  გაჩენისწინა მდგომარეობაში გაიმეორებს საწყისი კაცობრიობის მდგომარეობას.

ჩინურ ტრადიციაში ქალღმერთი დედა ნუგუა დადიოდა ცასა და დედამიწას შორის.მარტოობისგან გატანჯულმა ქალღმერთა მუჭით აიღო ტალახი რომლისგანაც მოზილა პატარა ორხელიანი და ორფეხა არსება.  ამ არსებამ დაიწყო მხიარულად ხტომა ბალახებში.

ამ კეთილი და საშიში დედის ხილვები გარდაიქმნება მათი ცივილიზაციების ეცოლუციის შესაბამისად.



გეა


დედამიწა გეა უეჭველად არის ქალღმერთი დედას ყველზე ელემენტარული და ყველაზე უხეში ფორმა.

ქაოსიდან გაჩენილი,ერთდროულად ურანოსის მეუღლე და დედა თავიდან ჩანს როგორც უხეში ძალა, გათავებლად მშობელი,ხშირად ურჩხულების,უწესრიგო და უკონტროლო ქმნილებების მშობელი საშო. ამ ქმნილებების წინააღმდეგ უწევთ ბრძოლა პირველ "ცივილიზებულ" ღმერთებს.

მისი ქალიშვილი რეა,ერთდროულად ქრონოსის მეუღლეა და და გააჩენს ცოტა ნაკლებად საშიში ღვთაებების თაობას.

მისი შვილია ზევსი რომელიც ახალი ხანის გარიჟრაჟზე გახდა ღმერთების და ადამიანების გამგებელი.

მიწათმოქმედების გაჩენის შემდეგ ხაზი გაესმება მიწის და ქალის საერთო ნაყოფიერებას. 

ნაყოფიერება,სიცოცხლის მინიჭების უნარი ერთმანეთთან აკავშირებს ქალს და დედამიწას.

მაშინ დადგა აგრარული ქალღმერთების//დემეტრეს,იშას,კიბელას// დრო.ისინი განასახიერებენ მცენარეთა ჩასახვის,გაქრობის და აღორძინების იდუმალ ციკლს.

 


დემეტრე

პერსეფონას გატაცება ქვესკნელის მბრძანებელი ჰადესის მიერ.











პერსეფონას დაბრუნება



 





ქვესკნელის დედოფალი პერსეფონა


მოსავლისა და ხორბლეულის ქალღმერთი დემეტრე გამწარებულია და გლოვობს იმის გამო რომ ჯოჯოხეთის ღმერთმა ჰადესმა გაიტაცა მისი ქალიშვილი პერსეფონე.დადარდიანებული დემეტრე ყურადღებას აღარ აქცევს მცენარეთა ნაყოფიერებას,თესვას,ცხოველებს. ის მოთქმა გოდებით დადის ერთი ადგილიდან მეორეში. ამასობაში ყველაფერი მოისპო მიტოვებულ დედამიწაზე.

ერთმა ნიმფამ უთხრა დემეტრეს რომ მისი ქალიშვილი გახდა ჯოჯოხეთის ღმერთი ჰადესის მეუღლე და მბრძანებლობს ჯოჯოხეთის სიღრმეში.

ბოლოს და ბოლოს ზევსმა უთანგრძნო დემეტრეს და მათი მოსავლის და პირუტყვის დაღუპვის მოწმე ადამიანებს. 


პერსეფონეს მოუწია თავისი დროის გაყოფა მეუღლესა და დედას შორის.

მცენარეულობა მოჩვენებითად კვდება მაშინ როდესაც პერსეფონა შორსაა დედამისი დემეტრესგან და მცენარეულობა აღორძინდება და აღდგება როდესაც  პერსეფონე ბრუნდება ცოცხლებს შორის. 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ცოტა სხვა კუთხით:

---

"მისტერიებში არის ჭეშმარიტების განჭვრეტა"//კლიმენტ ალექსანდრიელი//.

В мистериях есть предугадание истины. Климент Александрийский

ძველ ბერძნულ რელიგიაში და მითოლოგიაში დემეტრე არის მიწათმოქმედების და ნაყოფიერების ქალღმერთი,უზენაესი ღმერთი ზევსის და და ამიტომ ბერძენთა ერთ-ერთი მთავარი ქალღმერთი.

     მან ადამინებს ასწავლა მიწათმოქმედება, მისცა გარკვეული წესრიგი და ამით გამოიყვანა ისინი ველური მდგომარეობიდან. მას უწოდებდნენ აგრეთვე დედამიწას და კანონმდებელს.

მისი მშობლები არიან დროის და სამყაროს მბრძანებელი ქრონოსი და მისი მეუღლე რეა.ურანოსის და გეას,დედა-მიწის ასული. 

დემეტრეს მისი ძმა ზევსისგან ეყოლა ქალიშვილი პერსეფონა.

დემეტრე დიდად დამწუხრდა მას შემდეგ რაც პერსეფონა გაიტაცა ქვესკნელის მბრძანებელმა ჰადესმა. ამის შემდეგ დადგა ადამიანთა დამღუპველი გვალვა.

გაჯავრებულმა ზევსმა ჰერმესი გააგზავნა ჰადესთან და მოსთხოვა პერსეფონას დაბრუნება. 

პერსეფონას დაბრუნებამ გააცოცხლა მცენარეული სამყარო. 

ამის შემდეგ შეთანხმდნენ რომ პერსეფონა წლის ორ მესამედს გაატარებს დედამისთან,სინათლეში,მესამედს კი მიცვალებულთა სამეფოში. ეს შეესაბამებოდა მცენარეულობის აყვავების და ზამთარში მისი ჭკნობის ციკლს. 

ამით ხსნიდნენ ბერძნები წლის დროთა ცვლის და მცენარეთა განვითარების კანონზომიერებას.

ძველრომაულ მითოლოგიაში დემეტრეს შეესაბამებოდა ქალღმერთი ცერერა.


      დემეტრეს და პერსეფონას მითთან დაკავშირებულია ძველი საბერძნეთის ერთ-ერთი უდიდესი მისტერიები, ელევსინის მისტერიები რომლებიც იყოფოდნენ ე.წ.მცირე და დიდ ელევსინის მისტერიებად.

ჯეიმს გარდნერის თანახმად ელევსინის მცირე მისტერიებს ზეიმობდნენ გაზაფხულზე,ალბათ გაზაფხულის ნაბუნიანობაზე. დიდ მისტერიებს ზეიმობდნენ შემოდგომაზე.შემოდგომის ნაბუნიაობაზე.

მცირე მისტერიები ტარდებოდა ყოველწლიურად. დიდი მისტერიები კი ხუთ წელიწადში ერთხელ.

მისტერიების რიტუალები უაღრესად რთული იყო და ითხოვდა  მონაწილეების მიერ განსაკუთრებული ეზოტერული კუთხით განმარტებული ბერძნული მითოლოგიის ცოდნას.

მისტერიები ეწყობოდა მიწიერ სხეულში მატერიალური და ფიზიკური ბუნებით დამძიმებული გაუწმენდელი სულის განსაწმენდად.

მცირე მისტერიებში იყენებენ ქვესკნელის მბრძანებელი ჰადესის მიერ დემეტრეს ასული პერსეფონას გატაცების მითს.

 პერსეფონა კრეფდა მდელოზე ლამაზ ყვავილებს როდესაც უეცრად გაიპო მიწა და ბნელი სიღრმიდან გამოჩნდა ბრწყინვალე ეტლზე მჯდომარე დაღვრემილი სიკვდილის ღმერთი ჰადესი. მან ხელი სტაცა პერსეფონას და  მისი წივილ-კივილის და წინააღმდეგობის მიუხედავად წაიყვანა ის თავის მიწისქვეშა სასახლეში სადაც დააძალა თავის დედოფლად ყოფნა.

მისტერიის ყველა მონაწილეს ალბათ არ ესმოდა მთლიანად ამ ალეგორიის მნიშვნელობა. უმრავლესობა თვლიდა რომ ის ეხება სეზონთა ცვლას.

ძნელია დამაკმაყოფილებელი ცოდნის მიღება მისტერიების შესახებ  ვინაიდან მისი ყველა მონაწილე დებდა ფიცს რომ სიცოცხლის ბოლომდე არ გაუმხელდა მისტერიების საიდუმლოს პროფან უმეცრებს.

ინიციაციის,განდობა-გაზიარების დაწყებამდე ახალბედას აყენებდნენ მხერპლად შეწირული ცხოველის ტყავზე და ის დებდა ფიცს რომ  ის არასოდეს გახსნის საიდუმლოებს რომლებიც მას მიანდეს.
მაგრამ ირიბად ზოგი რამ მაინც გახდა ცნობილი ამ მისტერიების შესახებ

ასე მაგალითად ნეოფიტებს დაახლოებით ამას ეუბნებოდნენ:

 ხშირად ფსიქედ წოდებული ადამიანის სული რომლის სიმბოლოც ელევსინის მისტერიებში არის პერსეფონა არის სულიერი არსი.

მისი ჭეშმარიტი სამყოფია უმაღლესი სამყაროები სადაც ის თავისუფალია მატერიალური ფორმებისგან და მატერიალური კონცეფციებისგან. სწორედ იქ ცოცხლდება ჭეშმარიტად ადამიანის სული, სწორედ იქ გამოხატავს ის თავს სრულყოფილად.

ფიზიკური არსებობა ამ დოქტრინის თანახმად არის საფლავი,ცრუ და დროებითი სათავსი,ყველა უბედურების და ტანჯვათა წყარო.

პლატონი სხეულს,როგორც ადამიანურ ფორმას ისე მის ბუნებას,თვლიდა სულის აკლდამად... 

ელევსინის მოძღვრების არსი იმაშია რომ ადამიანი სიკვდილის შემდეგაც არ ხდება უფრო ჭკვიანი და უკეთესი იმაზე რაც ცხოვრებაში იყო და მას მისჯილი ექნება მუდმივი წოწიალი და ამქვეყნად დაშვებული შეცდომების განმეორება თუ  თუ კი ამქვეყნად,უკვე მატერიალურ ცხოვრებაში ის ვერ დასძლევს თავის სიხარბეს და ანგარებას,მატერიალური სიმდიდრის დაუფლების სურვილს. ხანმოკლე და წარმავალ სიცოცხლეში დაუძლეველი სიხარბე და ანგარება მას საიქიოშიც გასტანჯავს და ის იქნება მარადიულ აგონიაში.  

ელევსინის ფილოსოფოსებისთვის გაჩენა ფიზიკურ სამყაროში იყო სიკვდილი ამ სიტყვის სრული მნიშვნელობით და ერთადერთი და ჭეშმარიტი დაბადება,გაჩენა იყო თავისი ხორციელი ბუნებისგან განთავისუფლებული სულის გაჩენა ///შეიძლება ამას ნიშნავდეს სახარებაში გამოთქმული აზრი ორჯერ დაბადების შესახებ-ხორციელად დაბადებული ადამიანის სული უნდა განთავისუფლდეს მატერიალური სამყაროს ბორკილებისგან და ეს,მეორე დაბადებაა ჭეშმარიტი დაბადება//.

ძველები ამბობდნენ:  "მკვდარი ხელს სტაცებს ცოცხალს". ამის გაგება შეუძლია მხოლოდ ელევსინის ფილოსოფიის მცოდნეს.

ეს ნიშნავს იმას რომ ადამიანთა უმრავლესობა მიჰყვება არა მათ ცოცხალ სულს არამედ მათ
ხორციელ  გრძნობიერ გარსებს.ინსტინქტებს. 


მისტერიებში არც ისე ჩვეულებრივად ასწავლიდნენ ტრანსმიგრაციას და განსხეულებას.

         ითვლებოდა რომ შუაღამისას უხილავი სამყაროები უფრო ახლოს არიან დედამიწის სფეროსთან და სულები ამ დროს აღწევენ მასში,იძენდნენ მატერიალურ არსებობას. 

ამის გამო მრავალი ელევსინური ცერემონია სრულდებოდა ღამე//უფრო ზუსტად შუაღამეს//. 

       ზოგი ამ  მიძინებულ სულთაგან ვინც მიწიერ ცხოვრებაში ვერ შესძლეს თავისი უმაღლესი ბუნების გაღვიძება და ეხლა არსებობენ უხილავ სამყაროებში მათ მიერვე მათთვის შექმნილ სიბნელეში ამ დროს აღწევს დედამიწაზე და იღებს სხვადასხვა ქმნილების სახეს.

მისტერიებში საქმე ხშირად ჰქონდათ თავისი ფილოსოფიური ეშესაძლებლობების ხელიდან გამშვებ ადამიანებთან და ამიტომ დარბაზები ზიარებისთვის მონაწილეებს აგონებდნენ ჰადესის საშინელებებს. 
ყველაფერ ამას თან ახლდა შთამბეჭდავი რიტუალური დრამები. 

სასტიკი გამოცდების,ხაფანგების და საშიშროებების წარმატებით დაძლევისას კანდიდატი იღებდა მისტესის, ესე იგი ბურუსში თუ ფარდის იქით მხედველის საპატიო წოდებას. 

ეს ასევე ნიშნავდა იმას რომ მაძიებელი დგებოდა ფარდის წინაშე და ეს ფარდა შეიძლებოდა მოხსნილიყო ზიარება-განდობის უმაღლეს საფეხურებზე.

თანამედროვე სიტყვა მისტიკოსი რომელიც ნიშნავს გულის ბრძანებით ჭეშმარიტების მაძიებელს რწმენის გზაზე როგორც ჩანს მომდინარეობს ამ სიტყვიდან.

ლაპარაკია უხილავი ან უმეცრების ფარდით დაფარული საგნების და მოვლენების რეალობის რწმენაზე.  

დიდი მისტერიები ეძღვნებოდა პერსეფონეს დედა დემეტრეს. მათში ისიც არა ყოველთვის უშვებდნენ კანდიდატებს რომლებმაც წარმატებით გაიარეს მცირე მისტერიები.

მისტერიები წარმოადგენდნენ მისი გატაცებული ქალიშვილის //სულის// მაძიებელი დემეტრეს ხეტიალს.

დემეტრე თავის ქალიშვილს ეძებდა ორი ჩირაღდნის,ინტუიციის და გონების მეშვეობით.

        ბოლოს და ბოლოს მან თავისი ქალიშვილი იპოვა ელევსინის ახლოს და მადლობის ნიშნად მან ადამიანებს ასწავლა მიწათმოქმედება და დააარსა მისტერიები. 

დემეტრე წარუდგა მკვდარი სულების ღმერთ ჰადესს,უმუდარებოდა მას გაეშვა პერსეფონე სახლში. 

თავიდან ღმერთი უარზე იყო ვინაიდან პერსეფონეს არ ჰქონდა ნაჭამი ბროწეული,სიკვდილის ნაყოფი. 

ბოლოს და ბოლოს ის დათანხმდა იმ პირობით რომ პერსეფონე ნახევარი წლით დაბრუნდებოდა ხოლმე მიცვალებულთა სამეფოში. 

ბერძნებს სჯეროდათ რომ პერსეფონე განასახიერებდა მზის ენერგიას რომელიც ზამთრის თვეებში ცხოვრობს მიწის ქვეშ ჰადესთან.ზაფხულში კი ბრუნდება ნაყოფიერების ქალღმერთთან ერთად. 

არის ლეგენდა რომლის თანახმადაც ყვავილებს უყვართ პერსეფონე და ჰადესთან მისი წასვლის შემდეგ იხოცებიან დარდით.

უმეცრებს და არაგანდობილებს აქვთ ამის თაობაზე თავისი შეხედულება,მაგრამ ბერძნული ალეგორიების ჭეშმარიტებებს ინახავენ ქურუმები და მხოლოდ მათ იციან ამ თქმულებების და ლეგენდების რელიგიური და ფილოსოფიური სიღრმეები. 

თომას ტეილორის თქმით დიდი მისტერიები თავისი მისტიკური და ბრწყინვალე ხილვებით აკეთილშობილებდნენ სულს რომელიც განწმენდისა და მისი მატერიალური ბუნებისგან განთავისუფლების შემდეგ ადიოდა ინტელექტუალური//სულიერი//ხილვის რეალობამდე. 

მცირე მისტერიებში სიმბოლიზებული იყო ადამიანის განვითარება დედის წიაღში,როდესაც  ცნობიერება 9 დღის განმავლობაში ეშვებოდა ილუზიათა სამყაროში და იფარებოდა საფარველით//9 დღე იყო 9 თვის სიმბოლო//.

დიდ მისტერიებში კი სიმბოლიზებული იყო სულიერი აღორძინების პრინციპები და ისინი განდობილ-ინიციირებულებს უზიარებდნენ მათი უმაღლესი ბუნების მატერიალური უმეცრების ტვირთისგან განთავისუფლების ყველაზე პირდაპირ და სრულ მეთოდებს. 

კავკასიის მთაზე მიჯაჭვული პრომეთეს მსგავსად ადამიანის უმაღლესი ბუნება მიჯაჭვულია მის შეზღუდულ ბუნებაზე.

ინიციაციის 9 დღე ასევე იმბოლურად წარმოადგენდა 9 სფეროს რომლებსაც  გადიოდა სული მიწიერი ფორმის მიღების პროცესში.

     მოწაფეს აძლევდნენ უმაღლეს სფეროებში სულიერი განვითარების საიდუმლო რეცეპტებს. 

მათი არსი უცნობია,მგრამ ყველა საფუძველი გვაქვს ვიფიქროთ რომ ისინი გვანან ბრაჰმანისტულ მისტერიებს ვინაიდან ცნობილია რომ ელევსინური მისტერიები მთავრდებოდა სანსკრიტული სიტყვებით  «Коnх Оm Рaх».

ღრმად გააზრებას იმსახურებს ალეგორიის ის ნწილი რომელშიც ლაპარაკია პერსეფონეს ჰადესთან 6 თვე ყოფნის  და სხვა 6 თვის მანძილზე ზედა სამყაროში ყოფნის შესახებ.

ელევსინელები ალბათ თვლიდნენ რომ სული ძილის დროს სტოვებს სხეულს ან საგანგებო წვრთნის შემთხვევაში მას შეუძლია სხეულის დატოვება.

მისტერიებში ასწავლიდნენ ამასაც. მღვიძარე პერსეფონე უნდა დარჩენილიყო ჰადესის სამეფოს გამგებლად და ძილის დროს პერსეფონე უნდა ასულიყო სულიერ სამყაროებში.

ინიციაციის გამვლელს სწავლიდნენ თუ როგორ უნდა ეთხოვა მას ჰადესისთვის პერსეფონეს //მისი სულის// განთავისუფლება მატერიალური ბუნების წყვდიადიდან გონების სინათლეზე გასასვლელად.

გაქვავებული კონცეფციების ბორკილებიდან განთავისუფლებული განდობილი თავისუფლდებოდა მთელი მარადიულობისთვის და არა მარტო მიწიერი ცხოვრების მანძილზე...

ჰადესი არის წყვდიადის ქვედა ნაწილი,ღმერთები კი ცხოვრობენ მწვერვალებზე.

კარგი მაგალითია მთა ოლიმპო,სადაც ცხოვრობს ბერძნული პანთეონის 12 ღმერთი.

ნეოფიტი ინიციაციის დროს გაივლის სულ უფრო და უფრო ნათელ ოთახებს რაც არის დაბალი სამყაროებიდან სინათლის სფეროსკენ სულის ასვლის სიმბოლო.

ბოლოს ის შედის კამაროვან ოთახში სადაც დგას დემეტრეს შესანიშნავად განათებული ქანდაკება,

აქ  მისტერიების უმაღლესი ქურუმები //მათ აცვიათ თეთრი სამოსი// მას ანდობენ ელევსინის მისტერიების უმაღლეს საიდუმლოებებს.

ამის შემდეგ მას არქმევენ ეპოპტესს რაც ნიშნავს უშუალოდ მხედველს.

ეპოპტესს ასევე აძლევდნენ ალბათ შიფრით დაწერილ წიგნებს... 

უმაღლესი  სწავლება განკუთვნილი იყო მარტო რჩეულებისთვის. 

სოკრატემ უარი თქვა მისტერიებში ინიციაციის გავლა ვინიდან მან იცოდა მისტერიების პრინციპები თუმცა არ ყოფილა საზოგადოების წევრი.

მას ესმოდა რომ ინიციაცია და საზოგადოების წევრობა მას აუკრძალავდა ცოდნის გადაცემას. 

მისტერიები ეფუძნებოდა დიდ და მარადიულ ჭეშმარიტებებს დ ამიტომ მათზე დიდი აღფრთოვანებით ლაპაარაკობდნენ პლატონი,ეპიკურე,ციცერონი.

ინიციირებულთა,განდობილთა ტანისამოსს ძალიან დიდხანს ინახავდნენ იმიტომ რომ ითვლებოდა რომ მათ აქვთ არაჩვეულებრივი თვისებები.

სულს არა აქვს საფარველი სიბრძნისა და სათნოების გარდა და უმეცარი კანდიდატები მისტერიებში თავიდან შიშვლები წარმოდგებოდნენ. თავიდან მათ აძლევდნენ ცხოველის ტყავს და შემდეგ კი წმინდა სამოსს,განდობილისთვის მინდობილი ფილოსოფიური მოძღვრების სიმბოლოს. 

    ინიციაციის დროს კანდიდატი გაივლიდა ორ კარს. პირველი კარი გადიოდა დაბალ სამყაროებში. ეს იყო სულის უმეცრებაში დაბადების სიმბოლო. მეორე კარი გადიოდა ფარული ლამპრებით კარგად განათებულ ოთახში რომელშიც დემეტრეს ქანდაკება განასახიერებდა ჭეშმარიტების და სინათლის ზედა სამყაროს.

სტრაბონის თქმით ელევსინის დიდი ტაძარი იტევდა 20-30 ათას კაცს.

ზარატუსტრასადმი მიძღვნილ გამოქვაბულებსაც ჰქონდა ორი კარი. ისინი განასახიერებდნენ დაბადებას და სიკვდილს.

ჩ. გეკეტორნის თანახმად ელევსინის მისტერიებ,ა იარსებეს სხვა მისტერიებზე დიდხანს და ისინი ტარდებოდა ქრისტეს შემდეგ დაახლოებით 4 საუკუნის მანძილზეც.

ამ ერთ-ერთ უდიდეს ფილოსოფიურ ინსტიტუტზე ციცერონმა თქვა რომ ის ასწავლიდა ცხოვრებასაც და იმასაც თუ როგორ უნდა მოკვდე.












ბარემ ნამდვილ და დიდ ბერძენ სოკრატეზე რომელიც  კარგად იცნობდა მისტერიების დიდ საიდუმლოებებს და სწორედ ამიტომ თვლიდა რომ აუცილებელია სამშობლოს სიყვარული და პატივისცემა.


                         

                                                    ნამდვილი სოკრატე მის მოწაფეებთან,აღმოსავლური მინიატურა.


ილია ბუზუკაშვილი სოკრატეზე ჟურნალში "ჩელოვეკ ბეზ გრანიც"


       ათენი, ძვ.წ. მეხუთე საუკუნე-პერიკლეს,ფიდიასის,სოფოკლეს ხანა, ბერძნული კულტურის ოქროს ხანა. 

            ქვისმთლელისა და ბებიაქალის ღარიბ ოჯახში გაჩნდა ბიჭი სოკრატე. ათენში იმ დროს ზეიმობდნენ სახელგანთქმულ ფარგელიებს, აპოლონის და არტემიდეს დაბადებისადმი მიძღვნილ დღესასწაულს.

            ამ დროს გაჩენა მაშინ ითვლებოდა სიმბოლურ მოვლენად და ახალშობილი ბუნებრივად ექცეოდა ათენში დიდად პატივცემული აპოლონის,
მუზების,ხელოვნებათა და ჰარმონიის ღმერთის მფარველობის ქვეშ.

             ახალგაზრდობაში სოკრატე მუშაობდა მამამისთან ერთად და მას თვლიდნენ არც ისე ცუდ მოქანდაკედ.

               შემდეგ ის სწავლობდა მუსიკას,მათემატიკას,ასტრონომიას.
      სოკრატე გაიტაცა მჭერმეტყველებამ და მან გაიცნო თვითონ  სილამაზით და ფილოსოფიის სიყვარულით სახელგანთქმული ასპაზია,ათენის მმართველი პერიკლეს მეუღლე.

            ასპაზია სოკრატეს ასწავლიდა რიტორიკას და გულმავიწყობის გამო წამოარტყავდა ხოლმე კიდეც.

        ახალგაზრდობამ მალე გაირბინა და სოკრატემ სხვა ახალგაზრდა ათენელებთან ერთად დადო სამოქალაქო ფიცი:  "არ შევარცხვენ წმინდა იარაღს და არ მივატოვებ მეგობარს ვისთანაც ერთად ვიქნები მწყობრში,დავიცავ ტაძრებს და სიწმინდეებს,ერთიც და ბევრთან ერთადაც. სამშობლოს ჩემს შემდეგ დავტოვებ უფრო დიდს და უკეთესს ვიდრე ის მივიღე მემკვიდრეობით და არა დამცირებულს.

               და მე დავუჯერებ მუდამ არსებულ ხელისუფლებას,დავიცავ დადგენილ კანონებს და კანონებს რომლებსაც თანხმობით დაადგენს ხალხი. მე არ დავუშვებ ვინმეს მიერ კანონების შეცვლას და დარღვევას, მე დავიცავ მათ მარტოც და სხვებთან ერთადაც მე პატივს მივაგებ მამათა სიწმინდეებს".

                 სოკრატე მთელი ცხოვრება იქნება ფიცის ერთგული. ის ერთგულად შეასრულებს თავის მოვალეობას სამშობლოს წინაშე. იქნება მამაცი ჯარისკაცი პელოპონესის ომში და  თავის საყვარელ თანამოქალაქეთა და სამართლიანობის სამსახურში მდგარი მოკრძალებული ფილოსოფოსი.

                გარეგნულად სოკრატე არ ყოფილა ლამაზი, ის უფრო ულამაზო იყო. დაბალი,პაჭუა ცხვირით,სქელი ტუჩებით და გირჩა შუბლით,მელოტი. ის უფრო ჰგავდა კომიკურ თატრალურ ნიღაბს. 

               დადიოდა სულ ფეხშველა და ძველ ქიტონში. ეს იმდენად ჩვეულებრივი რამ იყო რომ მის გულმოდგინე მსმენელ არისტოდემს დიდად გაუკვირდა ერთხელ სანდლებიანი მასწავლებლის დანახვა. გაირკვა რომ სოკრატე მიდიოდა ნადიმზე პოეტ აგათონთან რომელმაც გაიმარჯვა ათენის თეატრში და "გამოიპრანჭა".

          პლატონის "ნადიმში" ათენის მხედართმთავარი ალკიბიადე სამხედრო სამსახურის გამვლელი სოკრატეს აღწერისას ამბობდა შემდეგს:

                    ამტანობით ის გვჯობნიდა ყველას,მეც და დანარჩენებსაც. როდესაც ვიყავით მოკვეთილები და უნებურად.როგორც ეს ხდება ხოლმე ლაშქრობებში,გვჭირდებოდა შიმშილის ატანა,ვერავინ ვედრებოდით მას გამძლეობაში.

             სოკრატეს არ ჰქონია არავითარი განსაკუთრებული ნიჭი. ის არ წერდა პოემებს,არ იმარჯვებდა ოლიმპიურ თამაშებში,ის არ ფლობდა ორატორული ხელოვნების ნიუანსებს.
         ის ვერ დაიკვეხნიდა ვერაფერი იმით რასაც მაშინ აფასებდნენ ადამიანები.

             მაგრამ ერთი უძვირფასესი ნიჭი მას ჰქონდა. მას ჰქონდა თანამოსაუბრის ნიჭი.

             მას შეეძლო მოსმენა და გაგება,შეკითხვების დასმა, აზრის ლაბირინთებში სწორი გზის ძებნა და ადამიანთან ერთად ბოლოს და ბოლოს ჭეშმარიტების 
 პოვნა.

                       "რო მინდოდეს ფეხსაცმლის გაკეთება ვის უნდა მივმართო?"- მეწაღესო სოკრატე- გულწრფელად პასუხობდნენ გულუბრყვილო ყმაწვილები და აი აქ იწყებოდა ყველაფერი. შემდეგ შეიძლებოდა დაესვა კითხვა: "და ვინ უნდა შეაკეთოს სახელმწიფოს გემი?" ნდობით,ინტიმურად,მეგობრულად და ამავე დროს ირონიულად ლაპარაკის იდუმალი მანერა აბნევდა თანამოსაუბრეებს.

            სოკრატე ლაპარაკობდა იმაზე თუ რა არის სილამაზე,სამართლიანობა,
მეგობრობა და სიმამაცე.

          სოკრატე ასწავლიდა თუ როგორ უნდა ცხოვრება სვინდისისა და მოქალაქეობრივი ვალის შესაბამისად, როგორ უნდა სცეს ადამიანმა თაყვანი ღმერთებს, როგორ უნდა მიაგოს მან პატივი კანონებს,როგორ უნდა სწამდეს ადამიანს სულის უკვდავებისა.

                       სოკრატე ამბობდა რომ ადამიანში ღმერთთან ყველაზე მეტად ნაზიარებია სული. ის უხილავია, მაგრამ სწორედ ის ბატონობს ადამიანში. ამიტომ ადამიანმა არ უნდა უყუროს ქედმაღლურად უხილავს, პირიქით,მან უნდა შეიცნოს უხილავის მოქმედება მოვლენებში და პატივი მიაგოს მის ღვთაებრივ ძალას.

                  სოკრატეს ერთ-ერთი ყველაზე სახელგანთქმული გამოთქმა-ვიცი მხოლოდ ის რომ არაფერი ვიცი მოწმობს მის არაჩვეულებრივ უბრალოებაზე და თავმდაბლობაზე.

            ის თვლიდა რომ მიისწრაფოდა ღვთაებრივი სიბრძნისკენ და მეტი არაფერი.

              ის თვლიდა რომ ადამიანიდან ღმერთისკენ მიმავალი გზა გაუთავებლად გრძელია,მაგრამ მაინც შეიძლება ამ გზის გავლა.

            ერთმა მოწაფემ ჰკითხა სოკრატეს თუ რატომ არაა ის არასოდეს შეწუხებული. რატომაა ის მუდამ კარგ ხასიათზე. 

          სოკრატემ უპასუხა რომ მას არაფერი აქვს ისეთი რისი დაკარგვაც დაენანებოდა და ამიტომაა მასე.

              ქალებთან ურთიერთობაში სოკრატეს დიდად არ გაუმართლა,თუმცა ორჯერ იყო დაქორწინებული. ქსანტიპას სახელი იქცა ჯაჯღანა და მუდამ რაღაცით უკმაყოფილო ცოლის ზოგად სახელად.

              ალკიბიადემ ერთხელ უთხრა რომ ქსანტიპას ლანძღვა-გინება აუტანელია. "მე კი მივეჩვიე ამას როგოც ბორბლის ჭრიალს,  ბატების ხმაურს ხომ იტან",უპასუხა სოკრატემ. "ბატებისგან მე ვიღებ კვერცხებს და წიწილებს სუფრაზე",გაიჯღანა ალკიბიადე. "ქსანტიპა კი მიჩენს ბავშვებს",უპასუხა სოკრატემ.

             სიკრატეს მეორე მეუღლე მირტაზე ცოტა რამაა ცნობილი.სამაგიეროდ ყველამ იცის სოკრატეს სიტყვები ქორწინების თაობაზე:

                   "ყველა შემთხვევაში მოიყვანე ცოლი. კარგი ცოლი თუ შეგხვდება გამონაკლისი იქნება. ცუდი ცოლი თუ შეგხვდება ფილოსოფოსი იქნები".

                სოკრატე თავისი ხუმრობებით ძალიან ხშირად აბრაზებდა ამ ქვეყნის ძლიერებს.

                  ერთხელ ის დასცინოდა  ყოვლისშემძლეობას  ათენის დემოსისა რომელიც თავისი გადაწყვეტილებებით უმეცრებს გადააქცევდა ხოლმე სტრატეგოსებად. ჩამოვარდა ლაპარაკი ცხენების ნაკლებობაზე და სოკრატემ ურჩია საკითხის გადაწყვეტა სახალხო კრებაზე და კენჭისყრის,ხმის მიცემის მეშვეობით ვირების გადაქცევა ცხენებად.

         მაგრამ სოკრატეს უნდოდა დემოკრატიის გაუმჯობესება,უფრო კომპეტენტური ხელისუფლების ყოლა და არა ამ წყობის შეცვლა სხვა პოლიტიკური ფორმით.

           "სახელმწიფოში საუკეთესო მმართველები არიან ისინი ვის დროსაც მოქალაქეები ყველაზე მეტად ემორჩილებიან კანონებს,ბედნიერად მშვიდობიანობის დროს და ურყევად ომის დროს."

           მოძღვარი სოკრატეს კათედრა იყო მთელი ათენი. ზოგჯერ აგორა,საბაზრო მოედანი,ზოგჯერ ხელოსნის დუქანი, ზოგჯერ ათენის უბრალო ქუჩა ხედით პართენონზე.

                  პლატონის თქმით სოკრატე არ არჩევდა ერთმანეთისგან ადამიანებს. მისთვის სულ ერთი იყო ლამაზი მისი თანამოსაუბრე თუ მახინჯი,მდიდარი თუ ღარიბი, წარჩინებული თუ არა,ქონდა თუ არა მას ის რასაც ადიდებს ბრბო.

          ერთხელ სოკრატე ჯოხით გადაუდგა უცნობ ახალგაზრდას და დაინტერესდა თუ სად შეიძლება ფქვილის და კარაქის ყიდვა, ბაზარზეო,უპასუხა ყოჩაღად ახალგაზრდამ. მაშინ სოკრატე დაინტერესდა თუ სად შეიძლება სიბრძნის და სათნოების შოვნა. ახალგაზრდა ამის გაგონებაზე დამუნჯდა. წამომყევი და გაჩვენებო.უთხრა სოკრატემ.

                  ასე  შეხვდა სოკრატე შემდეგ მის მეგობრად,მოწაფედ და ბიოგრაფოსად ქცეულ ქსენოფონტს. 

         სოკრატეს მოსმენის დროს გული უფრო ძლიერად მიძგერს და ვტირივარ... მას ხშირად მოვუყვანივარ ისეთ მდგომარეობაში რომ ვხედავდი რომ აღარ შეიძლება ისე ცხოვრება როგორც ვცხოვრობ". სახელგანთქმული ალკიბიადეს ამ სიტყვებს სოკრატეს ბევრი თანამოსაუბრე მოაწერდა ხელს.

            გეტერა ლამიამ ერთხელ ღიმილით უთხრა სოკრატეს რომ ის იოლად გადაიბირებს მისი სიბრძნის თაყვანისმცემლებს მაშინ როდესაც სოკრატე ვერ მოახერხებს მისი მეგობრების გადაბირებას.

          სოკრატემ უპასუხა რომ  ეს გასაგებია ვინაიდან ჰეტერას ადამიანები მიყავს გარყვნილების იოლი დაღმართით მაშინ როდესაც სოკრატე ადამიანებს ავალებს სათნოების მთაზე ასვლას რაც ძალიან ძნელი გზაა.

         სოკრატეს ჰყავდა ბევრი მეგობარი,მაგრამ კიდევ უფრო მეტი მტერი რომელთაც სულ არ უნდოდათ იმაზე უკეთეს ადამიანებად გადაქცევა რაც იყვნენ.

                ერთხელ მათ გადაწყვიტეს სოკრატეს გაჩუმება ციკუტას შხამით მისი მოწამვლით. მათ სულაც არ უნდოდათ მოშორება იმ ბოროტებისა რომელზეც ფილოსოფოსი მიუთითებდა.

           სოკრატეს დაბეზღების წერილს ხელი მოაწერა ახალგაზრდა და უცნობმა სლიპინათმიანმა,მეჩხერწვერიანმა და კაუჭაცხვირიანმა პოეტმა ტრაღიკოსმა მელეტმა.

            სოკრატეს დააბრალეს ქალაქის მიერ აღიარებული ღმერთების უგულვებელყოფა,სხვა,ახალი ღმერთების მოყვანა,ახალგაზრდობის გარყვნა და მოითხოვეს მისი სიკვდილით დასჯა. სოკრატე უნდა მისულიყო სასამართლოში და თვითონ დაეცვა თავი.

              სოკრატე გაასამართლა ხუთასერთმა კაცმა. მათ შორის იყვნენ მეთუნეები,თერძები,საჭურვლის მკეთებლები,მზარეულები,დურგლები,
გემთმშენებლები, წვრილი ვაჭრები. მასწავლებლები,მუსიკოსები,ისინი ვისაც მოედნებზე და ბაზრებზე ელაპარაკებოდა სოკრატე.

                  კონკრეტული დასაბუთებული ბრალდებები არ ყოფილა. 70 წელს გადაცილებული სოკრატე ებრძოდა ჩრდილობს და ჭორებს და ცდილობდა მოსამართლეების გულთა აჩუყებას თავისი სიღარიბით,სიბერით,იმით რომ ობლად დარჩებოდა სამი ბავშვი.

               სოკრატემ იცოდა ერთადერთი ორატორული ხელოვნება-სიმართლის თქმა.




 სოკრატემ გაიხსენა რომ როდესაც იყო მეომარი იყო ბრძანებების ერთგული და მუდამ რჩებოდა თავის ადგილზე.

   "ეხლა როდესაც ღმერთმა ჩამაყენა მწყობრში და როგორც ვფიქრობ დამავალა ცხოვრება და ფილოსოფოსობა საკუთარი თავის და ადამიანთა გამოცდით ისევე სამარცხვინო იქნებდა მწყობრის დატოვება როგორც მაშინ,ბრძოლის დროს...

                    მე თქვენი ერთგული ვარ ათენელებო,მიყვარხართ,მაგრამ ღმერთს უფრო დავუჯერებ ვიდრე თქვენ და სანამ ვსუნთქავ და რაღაც ძალა დამრჩენია არ შევწყვეტ ფილოსოფოსობას,  დაყოლიებას და დარწმუნებას ყველასი ვისაც შევხვდები.....

                მე მგონი რომ მთელ ქალაქში თქვენი უდიდესი სიკეთეა ჩემი სამსახური ღმერთისადმი.

             მოსამართლეები მოუთმენლად უსმენდნენ იმას თუ როგორ ადარებდა მოხუცი ბრძენი თავის თავს კრაზანას რომელიც ღმერთმა მიუჩინა ათენის სახელმწიფოს:  
     "შეიძლება როგორც მოულოდნელად გაღვიძებულებმა და გაბრაზებულებმა გამსრისოთ და იოლად მომკლათ...მაგრამ მაშინ თქვენ მთელ დარჩენილ ცხოვრებას გაატარებთ ძილში თუ კი თქვენზე მზრუნველი ღმერთი კიდევ არ გამოგიგზავნით ვიღაცას".

          მოსამართლეებმა სოკრატეს მიუსაჯეს სიკვდილი. მისი გამართლების მომხრე იყო 221 კაცი,მოწინააღმდეგე-280.

              სოკრატე დარჩა მშვიდი. მან თქვა რომ ბუნებამ გაჩენის დღიდანვე მას ისევე როგორც ყველა ადამიანს მიუსაჯა სიკვდილი.

         სიკვდილი კი სიკეთეა იმიტომ რომ სულს აძლევს საიქიოში წარსული დიდ ბრძენთა და გმირთა სულებთან შეხვედრის საშუალებას.

           " უკვე დადგა აქედან წასვლის დრო,დაასკვნა მან, მე-რომ მოვკვდე,თქვენ-რომ იცხოვროთ, და რა არის უკეთესი  ეს იცის მარტო ღმერთმა".

               მისი მეფობარი აპოლოდორი იმდენად აღაშფოთა სასამართლოს უსამართლო გადაწყვეტილებამ რომ ის ატირდა. სოკრატემ სწრაფად დაამშვიდა ის:

             "განა უფრო გესიამოვნებოდა ჩემი სამართლიანად მოკვლა?"

            ფილოსოფოსი ერთი თვე ელოდა ციხეში განაჩენის აღსრულებას. მის სანახავად ყოველ დღე მიდიოდნენ მისი მოწაფეები და მეგობრები,მას სთავაზობდნენ გაქცევის გეგმებს.

               სოკრატე უდრეკი იყო. მას უნდოდა სიკვდილთან ღირსეული შეხვედრა და არ უნდოდა ათენელთა გადაწყვეტილებისთვის წინააღმდეგობის გაწევა. 

            სოკრატე იყო ახალგაზრდობაში დადებული ფიცის ერთგული. მას ძალიან უყვარდა მშობლიური ქალაქი და არ უნდოდა თავისი სიცოცხლის გადარჩენის გულისთვის ათენის კანონების და საკუთარი ფიცის დარღვევა. 

ქალღმერთის ჩასვლას ჯოჯოხეთში. სეზონთა ციკლის სიმბოლოს,ვხედავთ ბაბილონში იშთართან ერთად.

სკანდინავიაში სიცივე იპყრობს ქვეყანას მაშინ როდესაც ნაყოფიერების ქალღმერთი ფრეჟა დაეძებს თავის მოხეტიალე მეუღლეს.

მაგრამ თვითონ ფრეჟას ცრემლები არის ნაყოფიერების ნიშნები. კლდეებზე დაცემული მისი ცრემლები გარდაიქმნებიან ოქროდ  და ზღვაში ჩაცვენილი მისი ცრემლები გარდაიქმნებიან ქარვის ნაჭრებად.

შუმერში ცის დედოფალი ინანა ასევე არის სიყვარულის და ნაყოფიერების ქალღმერთი.

მისი და ერეშკიგალი იყო მიცვალებულთა ქვეყნის დედოფალი. 
 თ
ინანას უნდოდა თავისი დის ამოყვანა ქვესკნელიდან ზედა სამეფოში. 

ინანა ჩავიდა ჯოჯოხეთში ისე რომ კართან დატოვა ერთგული მაცნე. 

მას წაართვეს ღვთაებრივი ატრიბუტები,ის გაატიტვლეს. შემდეგ ინანა მოკლა მისმა დამ  და მისი სხეული ჩამოკიდეს მარგილზე.

მცენარეულობა მალე მოკვდა და მოისპო.

მაცნე ნინშუბურმა დაინახა რომ დედოფალი არ ბრუნდება და მიხვდა რომ მოხდა დრამა.

ის მივიდა ენლილთან წყალობის სათხოვნელად. მაგრამ ენლილს არაფერი შეეძლო ღვთაებრივი კანონების წინააღმდეგ.

მაგრამ მისი სიკეთის სასწაულით მამ სიცოცხლეში დაბრუნების ნება დართო ინანას თუ კი მისი მეუღლე დაიკავებდა მის ადგილს ჯოჯოხეთში.

მიწა ადამიანების სასიხარულოდ რა თქმა უნდა ისევ დაიფარა მცენარეულობით და სიმწვანით.

რას გვეუბნება დღეს მითი:


სიცოცხლის და სიკვდილის მბრძანებელი ერთადერთი და მრავალსახა დედამიწა ჩვენ წინაპრებს უყვარდათ და ამავე დროს ის მათ აშინებდა.ძველი ადამიანი რიტუალებით,მსხვერპლის მიტანით ცდილობდა მის დამშვიდებას, მისი წყალობის მოპოვებას.

დედამიწაში ყველაფერი იდუმალი იყო ისევე როგორც იდუმალი იყო ქალის მშობირობის უნარი. ქალების იდუმალი და შემაშფოთებელი ზემოქმედება სიცოცხლის ციკლზე.

დედა მიწა, მიწა-ქალი.

მაგრამ მიწათმოქმედების და მეცნიერების განვითარებამ ადამიანი გაათავხედა. მან იფიქრა მას შეუძლია ნებისმიერ დროს სულერთია სად ნებისმიერი რამის გაკეთება.

ადამიანს დაავიწყდა რომ დედამიწა ცოცხალი ორგანიზმია და მისთვის ზიანის მიყენება თვითონ ადამიანისთვისაა საშიში.

გახარბებულმა,ანგარებიანმა და გათავხედებულმა კაცობრიობამ ეს მხოლოს ძალიან გვიან და დიდი უბედურებებისა და ზარალის განცდის შემდეგ გაიგო.


დედამიწის ეკოლოგიისთვის :

გრძელთმიანი,აკრძალული ნარკოტიკების მოყვარული უფრო მეოცნებე ვიდრე მოქმედი ჰიპების მიწასთან დაბრუნების სურვილი უფრო უტოპია იყო ვიდრე რეალისტური ხედვა და ისინი მათ ოცნებასთან ერთად მასხრად აიგდეს.

ეჭვით უყურებენ თანამედროვე მისტიკურ-რელიგიური მოძრაობა "ახალი ხანას" წინასწარმეტყველებს,ინსტინქტოთერაპიის თუ სხვა ბუნებრივი რეჟიმების გურუებს.

მაგრამ ვერავინ უარყოფს იმას რომ დედამიწა დღეს კატასტროფიულ მდგომარეობაშია.

რა ვუქენით თანამედროვე  და ასე ვთქვათ განათლებულმა ადამიანებმა ჩვენს დედა-მიწას?

დედამიწაზე ცხოვრობს 6 მილიარდზე მეტი ადამიანი,დედამიწას კი შეუძლია დაახლოებით ორჯერ უფრო ნაკლები ადამიანის ატანა და ეს მდგრადი და სამართლიანი,წესიერი განვითარების პირობებში.

მესამე სამყაროს მოსახლეობის სტრუქტურა გვეუბნება რომ ადამიანთა რაოდენობამ შეიძლება მიაღწიოს 8 ან ათ მილიარდს.

უღმერთო,მატერიალისტმა,ჰედონისტმა და გაუმაძღარმა კაცობრიობამ შეიძლება სულ გააჩანაგოს დედამიწა.

გაქრება ცოცხალ არსებათა მთელი სახეობები თუ საერთოდ გადარჩა რამე. 

ამერიკელ ინდიელთა თქმით ბაყაყი არ ცლის წყლისგან და არ აჩანაგებს აუზს სადაც ის ცხოვრობს. არადა   ჰედონისტი და ურჯულო ადამიანი ამ ბაყაყზე სულელი შეიძლება აღმოჩნდეს.


მაგრამ მთელ დედამიწაზე გაჩნდა ეკოლოგიური მოძრაობები და ეს იძლევა რაღაც იმედს....

1960-ანი წლებიდან სრულწლოვან ამერიკელთა ოცდაექვსმა პროცენტმა შეცვალა თავისი მსოფლმხედველობა,ღირებულებები, კულტურა და ცხოვრების წესი.

ჩრდილოეთი ამერიკის კონტინენტზე გაფანტულმა ორმოცდაათმა მილიონმა პიროვნებამ  დაინახა საშიშროება.

მათი არსებობა შეიცვალა როგორც პირადი ცხოვრების ისე პოლიტიკური არჩევანის და განსაკუთრებით ეკოლოგიის სფეროებში.

სხვადასხვა სოციალური წრის ამ ადამიანებს ყველა დონეზე აღარ უნდათ ბრმად და მტაცებელთა მსგავსად ცხოვრება.

მათი მოქმედებები კონკრეტულია და რეალისტურია და მათი მიზანია ადამიანთა და დედამიწის ცხოვრების პირობების გაუმჯობესება.

ექვსასმა ქალმა იყიდა  ტყე რომელიც უნდა გამქრალიყო. ისინი ამისთვის 5 წლის მანძილზე სამ თვეში ერთხელ იხდიდნენ 10-500 დოლარს.

ტყეში მოსეირნე ყველა ქალს ჰქონია ძლიერი განცდა და ასე მყარდებოდა მჭიდრო და პირადი კავშირის ტყეში მოსეირნე ქალსა და ტყეს შორის.

მოხდა ერთდროულად ძალიან პატარა,ძალიან პირადი და ძალიან დიდი რამ.

ზოგმა მეწარმემ დაინახა პირადი პასუხისმგებლობა ბუნებრივი გარემოს გადაგვარების გამო. ნაგვის გადამუშავების გარდა ისინი თავისი მოგების ნაწილს ხარჯავენ ბუნების დასაცავად და მათ მიერ მიყენებული ზარალის გამოსასწორებლად.

გაღორებული კაცობრიობა სპობს იმ გარემოს რომელშიც ცხოვრობს არა და ყოველი ადამიანი პასუხისმგებელია ბუნებაზე.

ბიოლოგი დანიელ სუზუკის თქმით ადამიანი ეფემერული არსებაა დროში და მან არ უნდა წაშალოს მომავალი.

ყველგან მსოფლიოში ჩნდებიან მამაკაცები და ქალები რომელთაც სურთ დედამიწის დამუშავება მისი პატივისცემით და არა  თავის შემდეგ უნაყოფო ნივთიერების დატოვებით.

იქმნება ალტერნატიულ მწარმოებელთა და მომხმარებელთა ქსელები.

ისინი ცდილობენ ბუნებრივი გარემოს პატივის მცემელი და დამცველი ეკონომიკის შექმნას.

ისინი მზის ენერგიის მეშვეობით იღებენ განახლებად და არადამაბინძურებელ ენერგიას
ეკოლოგიური მასალით ნაგები სახლები ეგუება ბუნებრივ და დაცულ გარემოს.

მომხმარებლები ირჩევენ როგორც მათთვის ისე ბუნებისთვის ნაკლებად საშიშ შესაფუთს. გაჩნდა ნაგვის გადამუშავების მიზნით მისი გადარჩევის ჩვევა....

ეს  და სხვა ერთის შეხედვით უმნიშვნელო მოქმედებები არის ჩვენი დედამიწის პატივისცემის და სიყვარულის ნიშნები.


პიროვნების ეკოლოგიისთვის:


გათვხედებული და თვგასული ადამიანის ხელის შეწყობითაც გაჩენილმა ეკოლოგიურმა კრიზისებმა მრავალ ადამიანს გაუჩინა დედამიწასთან და თავის ფესვებთან უფრო მჭიდროდ დაახლოების სურვილი.

ადამიანები სულ უფრო და უფრო იყენებენ მცენარეებით,მინერალებით,თიხით თუ სხვა ბუნებრივი საშუალებებით მკურნალობის მეთოდებს.

ეს მოძრაობა შეიძლება გაერთიანდეს ნატუროპათიის სახელით.

ამერიკელები და შემდეგ სხვები დაინტერესდნენ ამერიკელი ინდიელების ცივილიზაციების ერთდროულად მაგიური და კლანური ტრადიციებით,დაიწყეს მათი შესწავლას. 

ამერიკელი ინდიელები კი გამოირჩეოდნენ ბუნების სიყვარულით:

"დააკვირდი ბუნებას შენს ირგვლივ,ველის მარტოობა თუ მთის დიდებულება,ყოველი ცოცხალი ქმნილება,ყოველი პლანეტა იკვებება მზისგან. ყოველი ცოცხალი ქმნილება,ყოველი მცენარე სიკეთეა...

ისწავლე ურთიერთობა სიცოცხლის სხვა ფორმებთან-ხესთან,წყაროსთან,ცხოველთან,ისინი არიან  შენი სხვა ფორმები...

აიღე მაგალითი ბუნებისგან. ადამიანის მიერ დაჭრილი და აოხრებული ბუნებაც კი არის შენი გულის გული"
 //ამას და ბევრ სხვა საინტერესო რამეს უბნებოდნენ ბრძენი ინდიელები მათთან მისულ ამერიკელებს და ევროპელებს. გამოიცემა ამერიკელ ინდიელთა სიბრძნის წიგნებიც,მაგალითად პარიზში 1997 წელს ფრანგულად გამოიცა ჟან-პოლ ბურის წიგნი ამერიკელ ინდიელთა იბრძნის ცხოვრების წესები//.   


თეთრკანიანი ადამიანის და მისი დამანგრეველი ცივილიზაციის გავლის შემდეგ ჩრდილოეთი და სამხრეთი ამერიკის ,კვიდრი ხალხები,ინდიელები კი  ისევ აღმოაჩენენ და ყოველდღიურ ცხოვრებაში იყენებენ მათ მითებს, მათ რიტუალებს, მათ ენებს, მათ წეს-ჩვეულებებს. ისინი ისევ მჭიდროდ უკავშირდებიან მიწას და მის ენერგიებს.


 მიწის ეს განახლებული სიყვარული გამოიხატება აგრეთვე გახშირებული გენეალოგიური კვლევებით. სულ უფრო და უფრო მნიშვნელოვანი ხდება ადამიანის კავშირი მის წინაპრებთან,მისი წინაპრების მიწასთან.

მრავალ ენაში ადამიანს ჰქვია მიწის ბავშვი და მშობლიური მიწის ეს სიყვარული ბევრად უფრო მეტია უბრალოდ დაბადების ადგილის სიყვარულზე.

ლაპარაკია კოსმიურ და უნივერსალურ სტრუქტურაში მონაწილეობის ძლიერ განცდაზე.....



2.

დედამიწის ახალგაზრდობიდან მის აყვავება-გაფურჩქვნამდე:
 





 

 

კატასტროფის ლოდინზე

ლავლოკის აზრით ჰავის ცვლილებები შეუქცევადია და ჩვენთვის ნაცნობი ცივილიზაცია შეიძლება ვეღარ გადარჩეს...

პირველ რიგში დაიღუპებიან არასოლიდარულ, გამოთაყვანებულ,გაბოროტებულ და ერთმანეთს დარეულ ჯგუფებად დაჯიჯგნილი საზოგადოებები !!!

http://www.eternalmind.ru/index.php?option=com_content&task=view&id=614&Itemid=2
Глобальная климатическая катастрофа уже неизбежна?
Вечный Разум

პირველ რიგში დაიღუპებიან არასოლიდარულ, გამოთაყვანებულ, გაბოროტებულ და ერთმანეთს დარეულ ჯგუფებად დაჯიჯგნილი საზოგადოებები!!!

ცნობილი ბრიტანელი სწავლული და ოდესღაც მწვანეთა გურუ ჯეიმს ლავლოკის აზრით კატასტროფა გარდაუვალია. დღეს ჯეიმს ლავლოკს აკრიტიკებენ იმიტომ რომ მან მოუწოდა ატომურ ენერგიაზე მასობრივად გადასვლისკენ.

 ჯეიმს ეფრეიმ ლავლოკი //James Ephraim Lovelock; 1919 წლის 26 ივლისი//. ბრიტანელი მეცნიერი,ლონდონის სამეფო საზოგადოების წევრი,დამოუკიდებელი მკვლევარი, სპეციალისტი ქიმიის, ბიოლოგიის, მედიცინის,ეკოლოგიის სხვადასხვა სფეროებში, ეხლა ცხოვრობს კორნუელში, ინგლისში. სახელი გაითქვა იმით რომ შექმნა ჰიპოთეზა გეა რომლის თანახმადაც დედამიწა ფუნქციონირებს როგორც სუპერორგანიზმი, არის  არსებული ეკოლოგიური ორგანიზაციების და დოქტრინების კრიტიკოსი და აქტიურად ემხრობა ატომური ენერგიის გამოყენებას.

ლავლოკი არის ბრიტანეთის იმპერიის ორდენის კომანდორი და ღირსების კავალერთა ორდენის კავალერი //ვიკიპედია//.  

ჯეიმს ლავლოკის წიგნი
"გეას რევანში"

Опубликовано Paisii PROTO@ на 17 Январь, 2009

2008 წელს გამოვიდა დ.ლავლოკის წიგნი «გეას რევანში» (“The Revenge of Gaia”).

ამ წიგნის მრავალი თეზისი დაგვაფიქრებს იმაზე თუ რა უნდა ასწავლოს ეკოლოგიურმა განათლებამ და განათლებამ მდგრადი განვითარებისთვის. არა გვგონია რომ ეს წიგნი ითარგმნოს ქართულად ან გამოჩნდეს ორიგინალში საქართველოს წიგნის მაღაზიებში. ამიტომ საინტერესოა ავტორის რამოდენიმე აზრის გაცნობა.

არა მგონია რომ ჯეიმს ლავლოკის სახელი ბევრმა იცოდეს საქართველოში. არადა სწორედ ეს ბრიტანელი მეცნიერო არის ავტორი « გეა-ჰიპოთეზისა »,სამეცნიერო მეტაფორისა რომელიც დედამიწის ზედაპირს განიხილავს როგორც დინამიურ ფიზიოლოგიურ სისტემას,თავისებურ « მეგა-ორგანიზმს ».

1970-ამ წლებში,როდესაც გზას ჯერ კიდევ იკაფავდნენ ჰოლისტური,სისტემური შეხედულება რთულ სტრუქტურებზე და ქაოსის თეორიები მეცნიერთა უმრავლესობას ყურადღება არ მიუქცევია გეა-ჰიპოთეზისთვის.

მეცნიერებას ისევ ერჩივნა მთლიანობის დანაწევრება მრავალ კომპონენტად და ამ კომპონენტთა გროვაში ხშირად ვერ ხედავდა მთლიანობას....

დედამიწაზე სიცოცხლის გეა-ჰიპოთეზას თვალსაზრისით ამხსნელმა სპეციალისტებმა ახსნეს მანამდე გაუგებარი ბევრი ფენომენი. ამ ფენომენებს შორის,მაგალითად, ასეთებია:

როგორ დარჩა დედამიწის ზედაპირი შედარებით გრილი მაშინ როდესაც დედამიწაზე სიცოცხლის გაჩენის დროიდან მზის სიკაშკაშე თითქმის 30 პროცენტით გაიზარდა?

როგორ მოქმედებენ ცოცხალი ორგანიზმები როგორც დედამიწის მიკროკლიმატზე ისე მაკროკლიმატზე?

მეცნიერთა მსოფლიო საზოგადოებამ 2001 წელს დე ფაქტო აღიარა გეა-ჰიპოთეზა. ამსტერდამში ჩატარებულმა საერთაშორისო კონფერენციამ ჰავის შეცვლის შესახებ მიიღო ლავლოკის მიერ 30 წლის წინ შეთავაზებული განსაზღვრება:

«დედამიწა იქცევა როგორც ერთიანი თვითრეგულირებადი სისტემა რომელიც შედგება ფიზიკური, ქიმიური, ბიოლოგიური და ადამიანური კომპონენტებისგან.».

30 წლის წინ მეცნიერი ლავლოკი მიხვდა რომ დედამიწას აქვს პლანეტარული საკონტროლო სისტემა რომელიც ეკოლოგიას იცავს სიცოცხლისთვის ვარგის მდგომარეობაში. მან ამ მოვლენას უწოდა გეა//ბერძნული მითოლოგიის ქალღმერთი დედამიწის სახელი//. ლავლოკის თეორია იქცა ერთ-ერთ საყოველთაოდ მიღებულ თეორიად.

ეხლა ის თვლის რომ ადამიანის მოქმედება ბუნებრივი გარემოს წინააღმდეგ ამ მექანიზმს მიმართავს და ამუშავებს კაცობრიობის და საერთოდ დედამიწაზე სიცოცხლის წინააღმდეგ. 

ლავლოკი ასკვნის რომ ჰავის ცვლილების პრობლემა გადაუჭრელია და სიცოცხლე დედამიწაზე აღარასოდეს იქნება ძველებური.

ლავლოკის აზრით ჰავის ცვლილებები შეუქცევადია და ჩვენთვის ნაცნობი ცივილიზაცია შეიძლება ვეღარ გადარჩეს...

В прошлом году вышла в свет книга Д. Лавлока «Реванш Геи» (“The Revenge of Gaia”). Многие тезисы этой книги заставляют задуматься о том, чему же и как должно учить экологическое образование и образование для устойчивого развития. Трудно предположить, будет ли «Реванш Геи» в ближайшее время переведена на русский язык или доступна в наших магазинах в оригинале. В этой связи мы посчитали полезным поделиться несколькими мыслями этого автора.

Имя Джеймса Лавлока в России известно меньше имени «Гея». А ведь именно этот британский ученый является автором «Гея-гипотезы» – научной метафоры, рассматривающей поверхность нашей планеты как динамическую физиологическую систему, своеобразный «мега-организм».

В семидесятые, когда холистический, системный взгляд на сложные структуры, теории хаоса, еще пробивали себе дорогу, Гея-гипотеза не была принята во внимание большинством ученых. Наука все еще предпочитала расчленять целое на множество компонентов, и в их груде часто не могла увидеть целого…

Специалисты, рассматривающие жизнь на Земле с точки зрения Гея-гипотезы, смогли объяснить многие до того непонятные феномены. Среди них, например, такие: 

•     каким образом поверхность планеты смогла оставаться относительно прохладной, несмотря на то, что с момента зарождения жизни на Земле яркость Солнца увеличилась почти на 30%?
•     каким образом живые организмы могут влиять на формирование не только микроклимата, но и макроклимата нашей планеты?

В 2001 году Гея-гипотеза была де-факто признана мировым научным сообществом, когда, в итоговой декларации международной конференции по изменению климата в Амстердаме, было дано определение, предложенное Лавлоком тридцать лет ранее: «Земля ведет себя как единая, саморегулирующаяся система, состоящая из физического, химического, биологического и человеческого компонентов».

პირველ რიგში დაიღუპებიან არასოლიდარული, გამოთაყვანებული,გაბოროტებული და ერთმანეთს დარეული ადამიანებისგან შემდგარი,მოკლედ ანდროპოვის წიწილების მეთოდებით დემოკრატიზებული საზოგადოებები !!!

ცნობილი ბრიტანელი სწავლული და ოდესღაც მწვანეთა გურუ ჯეიმს ლავლოკის აზრით კატასტროფა გარდაუვალია. დღეს ჯეიმს ლავლოკს აკრიტიკებენ იმიტომ რომ მან მოუწოდა ატომურ ენერგიაზე მასობრივად გადასვლისკენ.

დღეს Independent-ში პროფესორი ლავლოკი გამოდის ახალი შეფასებით და ამტკიცებს რომ გლობალურ დათბობასთან დაპირისპირება წარუმატებელი იქნება და რომ არსებითად ჩვენ დავაგვიანეთ.

მსოფლიოს და კაცობრიობას ემუქრება უდიდესი კატასტროფა რომელიც მოხდება გაცილებით უფრო ადრე იმაზე ვიდრე ვფიქრობთ. მისი თქმით უკვე საუკუნის ბოლოსთვის მილიარდობით ადამიანი მოკვდება და სახეობის გაგრძელებისთვის დარჩენილი წყვილები იცხოვრებენ არქტიკაში სადაც ჰავა ასატანი იქნება.

მისი აზრით გეას თვითრეგულირების სისტემა რომელსაც ის დედამიწის სისტემას უწოდებს იძლევა გარანტიას იმისა რომ დათბობის მორევა შეუძლებელია.

საქმე იმაშია რომ სისტემაში შედის უკუკავშირის უამრავი მექანიზმი რომლებიც წარსულში შეთანხმებით მოქმედებდნენ და აკეთებდნენ ისე რომ დედამიწა ბევრად უფრო გრილი იყო ვიდრე ის შეიძლებოდა ყოფილიყო.

მაგრამ ეხლა ისინი გაერთიანდებიან და გააძლიერებენ დათბობას რომელიც არის ადამიანის სატრანსპორტო და სამრეწველო საქმიანობის,

სათბურის გაზების,ნახშირჟანგის გაზის გამოშვების შედეგი.

ეს ნიშნავს იმას რომ ადამიანის დამღუპველი გავლენა ზიანს აყენებს დედამიწის ძველ მარეგულირებელ სისტემას და ის არ იქნება ხაზოვანი, ე.ი.უკონტროლოდ დაჩქარდება.

ლავლოკი ამ ფენომენს უწოდებს გეას შურისძიებას და იკვლევს მას ამავე სახელის მქონე მის წიგნში.

ლავლოკი განიხილავს მოვლენას არა ფრაგმენტარულად არამედ მთლიანობაში და აკვირდება იმას თუ როგორ იქცევა სტრესის პირობებში დედამიწის საკონტროლო სისტემა.

ლავლოკის დარდი ძლიერდება დათბობის ახალ-ახალი მოწმობების გამოჩენასთან ერთად. გამოჩნდა ცნობები რომ ყინულოვანი ოკეანის დამფარავი ყინულები დნება ისე სწრაფად რომ 2005 წელს ყინული საფარველმა მიაღწია რეკორდულად დაბალ დონემდე.

ამას წინ ლავლოკმა გაზეთში Independent გამოაქვეყნა წერილი რომელშიც ეკოლოგებს ეუბნებოდა რომ მათ უნდა შეწყვიტონ წინააღმდეგობის გაწევა ატომური ენერგიის გამოყენებისთვის ვინაიდან ეს ენერგია არ უშვებს სათბურის გაზებს. გლობალური დათბობა ძალიან ჩქარა ხდება და მისი გაკონტროლება შეუძლია მხოლოდ მასშტაბურ გადასვლას ატომურ ენერგიაზე. მწვანეთა მოძრაობის უდიდესმა ნაწილმა უარყო ლავლოკის მოწოდება.ეხლა ლავლოკის შიშები უკიდურესად გამძაფრდა და მათ შეიძინეს ახალი შეფერილობა. ის უკვე აღარ მოუწოდებს გლობალური დათბობისთვის წინააღმდეგობის გაწევის ახალი ხერხების ძიებისკენ.

ის ბრიტანეთის და სხვა ქვეყნების ხელისუფლებებს ეუბნება რომ მათ უნდა დაიწყონ მასშტაბური მზადება კლიმატურ ჯოჯოხეთში გადარჩენისთვის.

ეს ჯოჯოხეთი მისი აზრით დადგება როდესაც ევროპაში 8 გრადუსით უფრო დათბება ვიდრე დღესაა.

თავისი წიგნის დასკვნით თავში ის წერს რომ გონიერი ევროპული მთავრობა დღეს უნდა ემზადოს ყველაზე უარესისთვის და მან უნდა აღიაროს რომ ჩვენ უკვე გავცდით საზღვარს.

Independent-ში ის გამოთქვამს აზრს რომ ევროპელები გააკეთებენ ყველაფერს გადარჩენისთვის მაგრამ მას ეჭვი ეპარება რომ დროზე გაჩერდებიან აშს ან ჩინეთის და ინდოეთის განვითარებადი ეკონომიკები.არადა სწორედ ისინი არიან ნახშირმჟავა გაზის გამოშვების მთავარი წყარო.

მოხდება ყველაზე დიდი საშინელება.

მისი თქმით გათვალისწინებული უნდა იყოს ცვლილებათა საშიში ტემპი და გაცნობიერებული უნდა იქნეს რომ მოქმედებისთვის დარჩა ცოტა დრო. შემდეგ კი ყოველმა საზოგადოებამ და ქვეყანამ უნდა იპოვონ თავისი რესურსების საუკეთესად გამოყენების საშუალებები.

მიზანია ცივილიზაციის არსებობის შეძლებისდაგვარად გახანგრძლივება. მსოფლიოს მთავრობებმა უნდა დაგეგმონ ენერგიის და საკვების უწყვეტი მიწოდება გლობალურ სათბურში და დაცვა ზღვის დონის ამაღლებისგან.

ლავლოკი განსაკუთრებულ ყურადღებას აქცევს დათბობის საშიშროების ერთ ასპექტს-დღეს ტემპერატურის სავარაუდო ზრდას ხელოვნურად ანელებს გლობალური აეროზოლი-მტვრის ფენა ჩრდილოეთ ნახევარსფეროს თავზე რომელიც არის მსოფლიო მრეწველობის პროდუქტი.ის დედამიწავს იცავს მზის რადიაციისგან ფენომენით რომელსაც უწოდეს გლობალური დაბინდვა. ფიქრობენ რომ ის გლობალურ ტემპერეტურას აჩერებს რამოდენიმე გრადუსით უფრო დაბლა სავარაუდოზე.

მაგრამ მრეწველობის მკვეთრი შემცირების შედეგად აეროზოლი სეიძლება ძალიან სწრაფად გაქრეს და გლობალური ტემპერატურა მკვეთრად გაიზრდება.

წიგნის ერთ-ერთი საოცარი იდეაა «სახელმძღვანელო იმათთვის ვინც გადარჩა», ის უნდა გამოიყენონ იმათ ვინც არსებობისთვის იბრძოლებს სრული სტრუქტურული დაშლის შემდეგ.

ქაღალდზე დაწრილ ამ წიგნში არის ძირითადი მონაცემები კაცობრიობაზე,მაგალითად ადამიანის ადგილზე მზის სისტემაში ან იმაზე რომ ბაქტერიები და ვირუსები იწვევენ ინფექციურ ავადმყოფობებს...

დაახლოებითი სახელმძღვანელო საფრთხეში მყოფი პლანეტისთვის:პირველ რიგში სამრეწველო გაზების მასშტაბური გამოშვებით გამოწვეული გლობალური დათბობა თითქმის უეჭველად არის კაცობრიოს წინაშე მდგარი უდიდესი საფრთხე იმიტომ რომ ის ეჭვს აყენებს დედამიწის გამოსადეგობას სიცოცხლისთვის. 

უახლოეს ათწლეულებში ტემპერატურის აწევა ნიშნავს იმას რომ სოფლის მეურნეობა შეუძლებელი იქნება მსოფლიოს დიდ რაიონებში სადაც ხალხი უამისოდაც ღატაკი და მშიერია. მილინობით და შეიძლება მილიარდობით ადამიანის წყლის მარაგი შეიძლება გათავდეს. ზღვების დონის აწევამ შეიძლება დააზარალოს სანაპირო ზონები მოსახლეობის რაოდენობის ბობოქარი ზრდის განმცდელ ისეთ ქვეყნებში როგორიც ბანგლადეშია. 

ეკოლოგიურ ლტოლვილთა რაოდენობა დაადამბლავებს ყველა სამსახურს,მეტიც,ყველა ქვეყანას მაშინ როდესაც ქალაქების თანამედროვე ინფრასტრუქტურა დაინგრევა ახალი ორლეანის ამაოხრებელი ქარიშხალი « კატრინას » მსგავსი ბუნებრივი მოვლენების შედეგად.

მსოფლიო საზოგადოება აღიარებს გლობალური დათბობის რეალობას. გაეროსთან არსებული მთავრობათაშორისი კომისია 2001 წლის მოხსენებაში კლიმატური ცვლილებების შესახებ ამბობს რომ 2100 წლისთვის გლობალური ტემპერატურა გაიზრდება 5,8 გრადუსით. ბრიტანეთის განედებზე ტემპერატურის ზრდამ შეიძლება 8 გრადუსს მიაღწიოს. საფიქრებელია რომ დათბობა უფრო სწრაფად ხდება... და ვადები შეიძლება შემცირდეს. მაგრამ რჩება კლიმატის კონტროლის შესაძლებლობა თუ კი მოხერდება გაზების გამოშვების შემცირება.

ლავლოკი მოგვიწოდებს კიდევ ერთხელ დაფიქრებისკენ.
პენტაგონის არც ისე სულელური პროგნოზი,kკაცობრიობა ალბათ ვულკანზე ზის: მოხსენება - 2010 წელს აზიაში 30 მილიონზე მეტი კლიმატური ლტოლვილია.

ისინი იძულებული იყვნენ გადასახლებულიყვნენ აზიაში ეკოლოგიურ და კლიმატურ უბედურებათა გამო და მომავალში პრობლემა უფრო უნდა გამძაფრდეს, იტყობინება guardian.co.uk. ლტოლვილების თაობაზე გაეროს უმაღლესი კომისრის პროგნოზებით 2050 წლისთვის ლტოლვილთა რაოდენობამ შეიძლება მიაღწიოს 200-250 მილიონ ადამიანამდე.

ათობით მილიონი ადამიანი გადაადგილდება კლიმატის ცვლილებებთან ,ზღვის დონის ამაღლებასთან,ქარიშხლებთან და წყალდიდობებთან, გვალვასთან, სანაპირო ხაზის ეროზიასთან, გაუდაბნოებასთან და სოფლის მეურნეობის პნაყოფიერების შემცირებასთან დაკავშირებით. ასეთი ხალხი უფრო გადავა მეზობელ რეგიონებში მთელ აზიაში და მთავრობებმა უნდა დაიწყონ მზადება მომავალი პრობლემების შესახვედრად, აფრთხილებს განვითარების აზიური ბანკი.

ლტოლვილების თაობაზე გაეროს უმაღლესი კომისრის პროგნოზებით 2050 წლისთვის ლტოლვილთა რაოდენობამ შეიძლება მიაღწიოს 200-250 მილიონ ადამიანამდე.
წყარო: FinalNews

დაახლოებით მსგავსი უბედურება, მცირე გამყინვარება გრძელდებოდა დახლოებით 1300-1850 წლებში. გაუარესებული ამინდის გამო ევროპელებს მოუწიათ გრენლანდიის დატოვება,დაჭკნა ვიკინგების ცივილიზაცია. მარტო 1315-1319 წლებში შიმშილმა მოკლა ათობით ათასი კაცი... და კაცობრიობის რაოდენობა მაშინ ბევრად უფრო ნაკლები იყო...

კლიმატურ კონფიგურაციებს დედამიწაზე შეიძლება არ ჰქონდეს მხოლოდ თანდათანობითი ხასიათი. სავარაუდოა ტრაღიკული ძვრაც რომელიც მოითხოვს რეაგირების საგანგებო, მათ შორის სამხედრო ზომებს.
          
ასეთია ძირითადი დასკვნა მოხსენებისა "ამინდის პროგნოზი 2010-2020" რომელიც ამერიკის შეერთებული შტატების თავდაცვის სამინისტროს დაკვეთით მოამზადეს პროფესიონალმა ფუტუროლოგებმა. 
      
სპეციალისტების თქმით გლობალურ კლიმატურ კონფიგურაციებს შეუძლიათ დედამიწაზე პოლიტიკური მდგომარეობის დესტაბილიზაცია. როგორც სავარაუდო ნახსენებია შიმშილი ევროპაში,ბირთვული სახელმწიფოების მეტოქეობა ღარიბი აკვა რესურსების გამო.
 
შემდგენლები პიტერ შვარცი და დუგლას რენდოლი ფიქრობენ რომ ბუნებრივი ძვრების შედეგად გარკვეული დროიდან სულ სხვა კანონებით იცხოვრებს მსოფლიო ოკეანე. ევროპას,აზიას და ჩრდილოეთ ამერიკას დააკლდება ჩვეული სითბო და სამხრეთ ნახევარსფეროში,პირიქით,უფრო დაცხება.
         
მეცნიერთა თქმით დედამიწამ რაღაც მსგავსი გადაიტანა 8200 წლის წინ. ისტორიული საზომით სულ ეხლახან მომხდარი მოვლენა-მცირე გამყინვარება გრძელდებოდა დაახლოებით 1300-1850 წლებში. გაუარესებული ამინდის გამო ევროპელები იძულებულები გახდნენ დაეტოვებინათ გრენლანდია,დაჭკნა ვიკინგების ცივილიზაცია. მხოლოდ 1315-1319 წლებში შიმშილმა მოკლა ათობით ათასი ადამიანი. არადა დედამიწის მოსახლეობის ოდენობა გაცილებით უფრო ნაკლები იყო.
 
მეცნიერულ-ტექნიკური შეიარაღების უზარმაზარი ზრდის მიუხედავად ადამიანი ეხლაც ძალიან სუსტია. კაცობრიობის მნიშვნელოვანი ნაწილი სიღარიბეში და ბუნებრივი თვალსაზრისით  სახიფათო რეგიონებში ცხოვრობს. 
            
ჰავის კატასტროფიული ცვლილების შემთხვევაში მთავარი საფრთხეები იქნება საკვების,წყლის,სტრატეგიული წიაღისეულის და არც უკანასკნელ რიგში ნავთობის უკმარისობა.  
      
ყველაფერი ეს აჩენს ნიადაგს ომებისთვის. გარდაუვალი შეიძლება გახდეს ბირთვული იარაღის გავრცელებაც.

მსოფლიოში არის მარცვლეულის წარმოების სულ 5-6 მთავარი რეგიონი//აშშ,ავსტრალია,არგენტინა,ჩინეთი და ინდოეთი//. საკვების გლობალური მიწოდებისას ნამეტი აღარ იქნება საკმარისი კლიმატური კრიზისების სშედეგების ერთდროულად რამოდენიმე რეგიონში ნეიტრალიზაციისთვის.
       
მოხსენებაში ნათქვამია რომ გლობალური ერთმანეთზედამოკიდებულების კრიტერიუმებში ამერიკიის შეერთებული შტატები უფრო დაუცველები ხდებიან სოფლის მეურნეობის მთავარ  და დიდად დასახლებულ რეგიონებში მომხდარი მეტეოროლოგიური ცვლილებებისგან.
         
თუ კი საგანგაშო ჰიპოთეზები რეალობად იქცევა გლობალიზაციას,ყოველ შემთხვევაში იმ სახით როგორც ის დღეს მიმდინარეობს,როგორც ჩანს ბოლო მოეღება

,მოხსენებიდან იკვეთება დედამიწაზე მკვეთრი კლიმატური ცვლილებების შემდეგ სახელმწიფოთა და რეგიონების გათიშულობის, მტრობის სურათი და რეალურ კეთილდღეობაზე წარმოდგენის შეცვლა..
                 
საკვების უკმარისობის და მოსახლეობის მასობრივი ფინალის გამო ცუდ დღეში აღმოჩნდება ევროპა. ის იქნება უფრო ცივი,უფრო მშრალი,უფრო ქარიანი. უფრო ცივმა ზამთრებმა და უფრო ცხელმა ზაფხულმა შეიძლება მასშტაბური შიმშილი გამოიწვიოს ჩინეთში.
.               
შეიძლება ვიფიქროთ რომ კლიმატურ კატასტროფას ყველაზე უკეთესად გაუძლებს ამერიკა,მაგრამ ისიც ვერ იქნება დაცული ნიადაგების ნაყოფიერების კლებისგან. მაგრამ ის ვერ დარჩება განზე სხვათა შეჯახებებისგან. ბირთვული იარაღის მქონე ინდოეთი,პაკისტანი და ჩინეთი ლტოლვილების ნაკადების და საძოვრების და საერთო მდინარეთა სიმდიდრეების გამო ჩათრეულნი იქნებიან სასაზღვრო კონფლიქტებში.
   
თუ გაუჭირდება მთელ დედამიწას. დაზღვეული არაა დემოკრატიის და თანამედროვე ცივილიზაციის ბასტიონებიც.ევროპაში შეიძლება დაიწყოს კონფლიქტები წყლის და სურსათის გამო და ამერიკის შეერთებულ შტატებს დასჭირდება სხვა სახელმწიფოებიდან ბეჩავების მოზღვავების შეკავება. აშშს თავდაცვის სამინისტროს აქვს საფიქრალი შორეული პერსპექტივისთვის ამოცანების განსაზღვრისას.
       
მეცნიერთა აზრით გეოპოლიტიკურ სცენაზე იხსნება ყველაზე ფანტასტიური და წინააღმდეგობრივი შესაძლებლობები. აშშ და კანადა შეიძლება გაერთიანდეს რაც გააადვილებს საზღვრების დაცვას. ან კანადამ შეიძლება სხვებს დაუხუროს თავისი ჰიდროენერგორესურსები რაც სირთულეებს შეუქმნის აშშ-ს. ჩრდილოეთ და სამხრეთ კორეა შეიძლება გაერთიანდეს რაც გააჩენს მაღალგანვითარებული ტექნოლოგიების და ბირთვული იარაღის მქონე ძლიერ სახელმწიფოს.ევროპამ შეიძლება მოაგვაროს ცალკეულ ევროპულ სახელმწიფოებს შორის გადაადგილების სირთულეები,უზრუნველყოს თავდაცვა აგრესორებისგან და იმოქმედოს როგორც ერთიანმა ბლოკმა. წიაღისეულის,ნავთობის და ბუნებრივი გაზის მქონე ჩვენი სამშობლო შეიძლება შეუერთდეს ევროპას». მაგრამ სწორედ თავისი სიმდიდრის გამო ჩვენი სამშობლო ფხიზლად უნდა იყოს. ის შეიძლება იქცეს ტიპიურ ოაზისად რომლის ხელში ჩაგდებაც მოუნდებათ მშიერ მეზობლებს. 
 
მოხსენების ავტორებმა შეადგინეს შესაძლო დრამატული მოვლენების შემდეგ "გრაფიკი" კლიმატური ცვლილებებით ცალკეული მთავარი რეგიონებისთვის:
    .
ევროპა...2012 წელს დაუნდობელი გვალვა და სიცივეები სამხრეთისკენ გარეკავენ სკანდინავიის ქვეყნების მოსახლეობას რასაც დახვდება ევროკავშირის სხვა ქვეყანათა წინააღმდეგობა. სურსათით და წყლით მომარაგების თაობაზე  ჩნდება კონფლიქტი ევროკავშირის შიგნით რაც იწვევს შეჯახებებს და დიპლომატიური ურთიერთობების დაძაბვას.

2018 წელს ჩვენი სამშობლო შედის ევროკავშირში და უზრუნველყოფს მას ენერგორესურსებით. 2020 ხდება ნიდერლანდების და გერმანიის მსგავსი ჩრდილო ქვეყნების მკვიდრთა გადასახლება ესპანეთისკენ და იტალიისკენ. ხდება საფრანგეთის და გერმანიის სეჯახება რაინთან კომერციული მისადგომის გამო.  ევროკავშირი ახლოა დაშლასთან. 2027-ძლიერდება მიგრაცია ხმელთაშუაზღვისპირეთის ქვეყნებში - ალჟირში, მაროკოში და იზრაილში. 
             
ევროპის მოსახლეობის 10 პროცენტი გადადის სხვა ქვეყნებში.

აზია- 2010-სასაზღვრო შეჯახებები ბანგლადეშს, ინდოეთს და ჩინეთს შორის იმავე დროს მოსახლეობის მასობრივი გადაადგილებით მიანმისკენ. 2012 წელს რეგიონალური არამდგრადობა იაპონიას უბიძგებს საგარეო ძალისმიერი ზემოქმედების პოტენციალის შექმნისკენ. 2015-იაპონიის და რუსეთის სტრატეგიული შეთანხმება ციმბირის და სახალინის ენერგორესურსების გამოყენების შესახებ.
           
2018-ჩინეთი ერევა ყაზახეთში აჯანყებულებისგან და კრიმინალებისგან მილსადენების დასაცავად. 2020 წ.ჩაუმქრალი კონფლიქტი სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიაში რომელშიც მონაწილეობენ მიანმა,ლაოსი,ვიეტნამი,ინდოეთი,ჩინეთი.
2025 წ. ჩინეთში შინაგანი პირობების მკვეთრი გაუარესება იწვევს ომებს. რესურსების გამო იზრდება დაძაბულობა ჩინეთსა და იაპონიას შორის.


ამერიკა-2010 წ, უთანხმოებები კანადასთან და მექსიკასთან აკვარესურსების გამო მზარდ დაძაბულობასთან დაკავშირებით. 2012 წ.კარიბის ზღვის კუნძულებიდან ლტოლვილთა ნაკადი აშშ-ს სამხრეთ-აღმოსავლეთში და მექსიკაში. 2015-ძირითადად მდიდარ ევროპელთა მიგრაცია აშშ-ში. 2016-კონფლიქტი ევროპულ ქვეყნებთან თევზის რეწვის თაობაზე. 2018-ჩრდილოეთ ამერიკის დაცვა პერიმეტრზე,კანადასთან და მექსიკასთან ერთად უსაფრთხოების ჩაშენებული სისტემის შექმნა.
 
2020 წ.-თავდაცვის სამინისტრო იწყებს ზრუნვას საზღვრების დაცვის და კარიბის აუზის სახელმწიფოებიდან და ევროპიდან ლტოლვილთა ნაკადის შეკავების საკითხებზე.
 
2020 წ. ძვირდება ნავთობი,მაშინ როდესაც მიწოდებას საფრთხეს უქმნის კონფლიქტები სპარსეთის ყურის და კასპიის ზღვის ზონებში. 2025 წ. საუდის არაბეთში შინაომთან დაკავშირებით ჩინეთის და ამერიკის შეერთებული შტატების სამხედრო-საზღვაო ძალები უშუალო კონფრონტაციისთვის ჩადიან სპარსეთის ყურეში.
    
მოხერხდება კი მოსალოდნელი უბედურებებისგან თავის დაღწევა?  მოხსენების ავტორთა აზრით ბუნებრივ კატაკლიზმს საკმაოდ წარმატებით დაუპირისპირდებიან ამერიკის შეერთებული შტატები და ავსტრალია რომლებიც ირგვლივ შემოივლებენ სიმაგრეებს.მათ აქვთ თვითმომარაგებისთვის აუცილებელი რესურსები და მარაგი.
    
საფიქრებელია რომ უფრო გაუჭირდება რუსეთის ფედერაციას. "წარმოიდგინეთ აღმოსავლეთი ევროპის ქვეყნები რომელთაც საკვების,წყლის და ენერგიის მიწოდების კლების გამო სულ უფრო და უფრო უჭირთ მოსახლეობის გამოკვება. ისინი უყურებენ რუსეთს რომლის მოსახლეობაც უკვე კლებულობს და მათ უნდათ რუსეთის მარცვლეული,წიაღისეული და ენერგორესურსები. ან წარმოიდგინეთ სანაპირო ქალაქების დატბორვით და მტკნარი წყლის მარაგის დაბინძურებით გატანჯული იაპონია. როგორც ენერგიის წყაროს ის უყურებს რუსული კუნძული სახალინის ნავთობისა და გაზის რესურსებს." მძიმე სურათია.

პენტაგონის ზოგადი შეფასებების სამმართველოსთვის მომზადებული მოხსენების ავტორები სულაც არ მოუწოდებენ ვაშინგტონს კლიმატის სავარაუდო კონფიგურაციებზე რეაგირებისთვის დაუყოვნებელი მზადებისკენ. ჯერ ითხოვენ პროგნოზირების სისტემის გაუმჯობესებას და უკეთ ამოქმედებას, ქვეყნის სისუსტეების შეფასების მეთოდიკის შემუშავებას. უნდა ჩატარდეს შესაბამისი სწავლებები არ უნდა იქნეს დავიწყებული ძველი დიპლომატიაც.

მოხსენების ავტორთა რჩევების უმრავლესობის შესრულებისთვის შეიძლება თავი არ მოიკლან ათწლეულების მანძილზე და მეცნიერებიც ამბობენ რომ არაა საჭირო შეძრწუნება მათ მოხსენებაში აღწერილი საშინელებების გამო მაგრამ პენტაგონის საქმიანობის სპეციფიკაა "ფიქრი წარმოუდგენელზე".
         
მაგრამ სიფრთხილეს თავი არ სტკივა ვინაიდან მეცნიერების ნათქვამი ხშირად მართლდება. უკვე 1983 წელს სამხრეთამერიკულ სამხედრო უწყებაში ფიქრობდნენ იმაზე თუ რა შეიძლებოდა მომხდარიყო რუსული კავშირის გარდაცვალების შემთხვევაში. 
    
1995 წელს კი ფიქრობდნენ იმაზე რომ ტერორისტებმა შეიძლება გამოიყენონ თვითმფრინავები ნიუ იორკში გლობალურ სავაჭრო ცენტრზე თავზე დასასხმელად.
    
ექსპერტების თქმით კლიმატური ცვლილებებელი საფრთხეს უქმნიან უსაფრთხოებას.
რიჩარდ ბლეკი, ბიბისის მიმომხილველი ეკოლოგიის საკითხებზე. 2011 წლის 19 ოქტომბერი.

მეცნიერთა თქმით გლობალური დათბობა იმუქრება სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი რესურსების ნაკლებობით. კლიმატური ცვლილებები სულ უფრო და უფრო სერიოზული და მზარდი საფრთხეა ჯანმრთელობისთვის და უსაფრთხოებისთვის მთელ მსოფლიოში.
       
ეს დაასკვნეს ლონდონში ბრიტანული სამედიცინო ასოციაციის ოფისში ჩატარებული სამეცნიერო კონფერენციის მონაწილეებმა.
         
მასში მონაწილეობდნენ ექსპერტები სამედიცინო,სამხედრო-ტექნიკური და სამეცნიერო სფეროებიდან.
             
დასკვნითი დოკუმენტი აფრთხილებს რომ ჰუმანიტარული კატასტროფები სულ უფრო და უფრო დააზარალებს სამხედრო ბიუჯეტს. მონაწილეებმა მოუწოდეს განვითარებული და განვითარებადი ქვეყნების მთავრობებს შეამცირონ სათბურის გაზების გაშვება. 
 
ბრიტანელი სამხედროების თქმით საწვავი გაძვირდება ლიმატური ცვლილებებით გამოწვეული ახალი კონფლიქტების დაწყების კვალდაკვალ.
           
გლობალური დათბობა მეტ ზარალს მიაყენებს ტროპიკულ ზონაში მდებარე  შედარებით ღარიბ ქვეყნებს.
     
მრავალ გამოკვლევაზე დაყრდნობით სპეციალისტები თვლიან რომ კლიმატური ცვლილებების შედეგად გახშირდება კონფლიქტები ვინაიდან დაიწყება ბრძოლა სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი რესურსებისთვის,მაგალითად წყლისთვის და სურსათისთვის.

სტრატეგიული კვლევების საერთაშორისო ინსტიტუტმა ეხლახანს თქვა რომ გლობალური დათბობა კიდევ უფრო გაამწვავებს რესურსების ნაკლებობის საფრთხეს და გააძლიერებს მასობრივი მიგრაციების და სამოქალაქო კონფლიქტების საშიშროებას....





http://nemankurt.livejournal.com/1738.html

Миф о Деметре и Персефоне и его символизм как основа Элевсинских мистерий (по М. П. Холлу)

nemankurt

June 1st, 12:53

Элевсинские мистерии разделялись на так называемые Малые и Великие. Согласно Джеймсу Гарднеру Малые мистерии праздновались весной (вероятно, во время весеннего равноденствия) в городе Агре. Великие мистерии праздновались осенью, во время осеннего равноденствия, в Элевсине (Афины). Первые проходили ежегодно, а вторые раз в пять лет. Ритуалы мистерий были в высшей степени сложными и требовали знания греческой мифологии, интерпретируемой участниками
мистерий в особом эзотерическом ключе.

Малые мистерии были посвящены Персефоне. В книге Томаса Тэйлора «Элевсинские и Вакхические мистерии» их цель формулируется так: "Малые мистерии были устроены древними теологами для придания оккультного смысла состоянию неочищенной души в земном теле, которая обременена материальной и физической природой».

В Малых мистериях используется миф о похищении Персефоны, дочери Цереры, Плутоном (Гадесом), богом подземного царства. Когда Персефона собирала прекрасные цветы на лугу, внезапно разверзлась земля, и из темных глубин возник мрачный бог смерти, сидя на роскошной колеснице. Плутон схватил Персефону и унес кричащую и сопротивляющуюся богиню в свой подземный дворец, где заставил ее быть своей царицей.

Вряд ли все участники мистерий понимали полностью значение этой аллегории, и большинство полагало, что она относится к смене сезонов. Трудно получить удовлетворительную информацию о мистериях, поскольку их участники были связаны клятвой до конца дней своих не разглашать тайн мистерии профанам. Перед началом инициации новичка ставили на шкуру принесенного в жертву животного, и он клялся, что только смерть разомкнет его уста, и что он никогда не раскроет секретов, доверенных ему. Но окольными путями некоторые сведения об этих тайнах все же стали известны. Так, неофитам преподносилось примерно такое учение.

Душа человека, часто называемая Психеей, в Элевсинских мистериях символизируемая Персефоной, является духовной сущностью. Ее истинным обиталищем являются высшие миры, где она, освобожденная от материальных форм и материальных концепций, по-настоящему оживает и выражает себя полностью. Физическая природа человека, согласно этой доктрине, есть могила, ложное и временное вместилище, источник всех бед и страданий. Платон считал тело гробницей души, и при этом он подразумевал не только человеческую форму, но и ее природу.

Мрачный, подавляющий характер Малых мистерий представлял агонию духовной сущности, неспособной к самовыражению из-за наложенных на нее уз и иллюзий человеческой природы. Суть элевсинского учения состоит в том, что человек после смерти не становится умнее или лучше, чем был при жизни. Если человек не поднялся над невежеством в этой жизни, в загробной жизни он будет осужден на вечные скитания и на те же ошибки, что и при жизни. Если он не преодолел жажды обладания материальным, он унесет ее в невидимый мир, где в силу невозможности удовлетворения своих желаний он будет пребывать в вечной агонии. Дантовский Ад есть символическое описание страданий тех, кто не освободил свою духовную натуру от желаний, привычек, мнений и ограниченности своей плутонической природы. Те, кто не делает попытки улучшить свою природу (чья душа спит) во
время их физической жизни, попадают по смерти в Гадес, где, лежа друг подле друга, спят всю вечность, как спали в жизни земной.

Для элевсинских философов рождение в физическом мире было смертью в самом полном смысле этого слова, и единственным подлинным рождением было рождение души, освобождающейся от своей плотской природы. «Душа мертва в дремоте», — писал Лонгфелло, и тут он задел центральный пункт элевсинской философии. Подобно Нарциссу, глядящему на свое отражение (древние использовали этот образ для передачи временности и иллюзорности материальной вселенной), который потерял жизнь, надеясь вобрать в себя отражение, человек, глядя в зеркало — природу и принимая за истину свое отражение из безжизненной глины, теряет шанс, дарованный жизнью для освобождения и раскрытия собственного бессмертного невидимого «я».

Древние говорили; «Мертвый хватает живого», Только тот, кто сведущ в элевсинской философии, может понять это. Это означает, что большинством людей руководят не их живые души, а мертвые телесные чувственные оболочки.

В мистериях учили трансмиграции и воплощению, но не совсем обычным образом. Считалось, что в полночь невидимые миры находятся близко к земной сфере, и что души в этот час проскальзывают туда, обретая материальное существование. По этой причине многие из элевсинских церемоний свершались ночью (точнее, в полночь). Некоторые из этих спящих духов, которые не смогли пробудить свою высшую природу во время земной жизни и обитают в невидимых мирах, окруженные темнотой, ими же для себя уготованной, в этот час проникают на землю и принимают форму различных созданий.

Поскольку в мистериях часто приходилось иметь дело с людьми, упустившими свои философские возможности, залы для посвящения живо напоминали ужасы Гадеса. Все это сопровождалось впечатляющими ритуальными драмами. После успешного
прохождения жестоких испытаний с ловушками и опасностями кандидат получал почетный титул Мистес, то есть видящий сквозь туман или занавес. Это означало также, что соискатель представал перед занавесом, который может быть сорван на высших степенях посвящения. Современное слово мистик, обозначающее искателя истины по велению сердца, на пути веры, видимо, происходит от этого слова, потому что речь идет о вере в реальность вещей невидимых или скрытых занавесом неведения.

Великие мистерии, к которым кандидаты допускались только после успешного прохождения ими Малых мистерий (и то не всегда), были посвящены матери Персефоны — Церере. Мистерии представляли ее скитания по миру в поисках своей похищенной дочери (душа). Церера искала свою дочь с помощью двух факелов — интуиции и разума. Наконец она нашла свою дочь недалеко от Элевсина и в благодарность за это научила людей возделывать злаки, которые посвящались ей. Она также основала мистерии. Церера предстала перед Плутоном, богом мертвых душ, и умоляла его отпустить Персефону домой. Сначала бог
отказался сделать это, потому что Персефона вкусила граната, плода смерти. Наконец он согласился отпустить ее с условием, что Персефона будет возвращаться к нему в царство мертвых, Гадес, на полгода.

Греки верили, что Персефона олицетворяла солнечную энергию, которая в зимние месяцы живет под землей у Плутона, а в летнее время возвращается назад с богиней плодородия. Есть легенда, что цветы любят Персефону и после ее ухода к Плутону умирают от печали. Хотя профаны и непосвященные имеют по этому поводу свою точку зрения, истины греческих аллегорий скрываются жрецами, которые одни только и распознают тонкости этих сказаний и легенд, религиозных и философских.

Томас Тэйлор выразил значение Великих мистерий следующим образом: «Великие мистерии посредством своих мистических и блистательных видений облагораживали душу, которая после очищения и освобождения ее от своей материальной природы, возносилась к реальности интеллектуального (духовного) видения».

Подобно тому как в Малых мистериях символизировалось внутриутробное развитие человека, когда сознание спускалось девять дней
(эмбриологически девять дней символизировали девять месяцев) в мир иллюзий и покрывалось вуалью нереальности, Великие мистерии символизировав принципы духовного возрождения и открывали посвященным уже не простейшие, а самые прямые и полные методы освобождения своей высшей природы от бремени материального невежества.

Подобно Прометею, прикованному к кавказской горе, высочайшая природа человека прикована к его ограниченной личности. Девять дней инициации были также символическим представлением девяти сфер, через которые душа нисходила в процессе принятия земной формы. Ученику давались секретные рецепты духовного развития в высших сферах. Суть их неизвестна, но имеются все основания полагать, что они похожи на брахманистские мистерии, так как было известно, что Элевсинские мистерии
заключались санскритскими словами «Коnх Оm Рaх».

Та часть аллегории, в которой говорится о шестимесячном пребывании Персефоны у Плутона и о разрешении в течение других шести
месяцев посещать верхний мир, заслуживает глубокого размышления.
Вероятно, элевсинцы считали, что душа оставляет тело во время сна или может при специальной тренировке оставить тело. Мистерии включали обучение такой способности. Таким образом, Персефона должна была оставаться хозяйкой царства Плутона в часы бодрствования и должна была подниматься в духовные миры во время сна. Инициируемого учили, как просить Плутона отпустить Персефону (душу посвященного) из тьмы материальной природы на свет разума. Когда посвященный
освобождался от кандалов окаменевших концепций, он освобождался не только на период своей жизни, но и на всю вечность,
потому что никогда его душа не отрешится от тех свойств, которые после смерти будут средством проявления и выражения ее в так называемом небесном мире.

Гадес — это нижнее царство мрака, а боги населяют вершины гор. Хорошо известный пример — гора Олимп, где обитают двенадцать божеств греческого пантеона. Неофит при инициации проходит все более блистательные комнаты, что символизирует восхождение души от низших миров к области света. Наконец он входит в сводчатую комнату, где стоит прекрасно освещенная скульптура богини Цереры. Здесь, в присутствии высших жрецов мистерий, одетых в богатые одежды, его посвящают в высшие секреты Элевсинских мистерий. После этого его нарекают Эпоптесом, что означает «видящий непосредственно». По этой причине инициация также называли аутопсией. Эпоптесу давались священные книги, написанные, вероятно, шифром, вместе с каменной табличкой, на которой были написаны секретные инструкции.
 [...]
Высшее учение давалось только избранным, способным понять философские концепции. Сократ отказался быть инициированным в мистерии, поскольку знал их принципы даже не будучи членом общества, и понимал, что членство закроет ему рот. О том, что мистерии были основаны на великих и вечных истинах, свидетельствует то огромное уважение, которое питали к ним многими выдающиеся умы древности. Уваров спрашивает: «Разве говорили бы такие люди, как Пиндар, Платон, Эпикур, Цицерон, о мистериях с таким восхищением, если бы жрецы ограничивались громким произнесением собственных суждений или же доктрин ордена?»

Одежды инициированных сохранялись очень долго, поскольку считалось, что они имеют необычные свойства. Точно так же, как душа не имеет других покровов, кроме мудрости и добродетели, кандидаты, не имея знания, представали в мистериях неодетыми, и сначала им давалась шкура животного, а позднее священная одежда, символизирующая философское учение, доверенное
посвященным. По ходу инициации кандидат проходил через двое ворот. Первые вели в нижние миры и символизировали
рождение души в невежестве. Вторые вели в комнату, ярко освещенную скрытыми лампадами, в которой статуя Цереры символизировала верхний мир истины и света. Страбон утверждает, что великий храм Элевсина мог вместить двадцать или даже тридцать тысяч человек. Пещеры, посвященные Заратустре, также имели два входа, символизирующих рождение и смерть.

[...]

Элевсинские мистерии, согласно Ч. Гекеторну, пережили многие другие мистерии и существовали около четырех веков после Р. X.,
когда они были запрещены Феодосием (Великим), который грубо разрушил все, что не принималось христианской верой. Об этом величайшем из философских институтов Цицерон сказал, что он учил не только как жить, но и как умирать.

Мэнли П. Холл. Энциклопедическое изложение масонской, герметической, каббалистической
и розенкрейцеровской символической философии. — М.: Эксмо, Мидгард, 2007. — C. 84-93.
(http://manly-

ი

17 января 2011 წლის 17 იანვარი. 

Российские ученые строят Ноев ковчег

В “Ковчеге” можно жить, не покидая его оболочки
Если на Земле станет нестерпимо жарко или холодно, нечем будет дышать, не станет чистой воды — человечество спасется в “Ковчеге”. Именно так, по-библейски, назвали российские архитекторы свой новый проект совершенно автономного здания. Возведи его хоть в Антарктиде — внутри все равно будут щебетать птицы и цвести райские сады. Впрочем, авторы проекта надеются в будущем создавать подобные даже в Москве в качестве обычных жилых домов.

Что же представляет собой современный Ноев ковчег, “МК” узнал у руководителя работы, получившей недавно диплом третьей степени Первого международного фестиваля инновационных технологий в архитектуре и строительстве “Зеленый проект-2010”, Александра Ремизова.

Зеленым строительством первыми прославились англичане, но они возводили свои дома исключительно на земле, в обжитых районах. В архитектурной мастерской Ремизова решили разработать проект дома, который можно быстро построить в любом, даже самом необитаемом регионе планеты. В этом ноу-хау: все, от выработки электричества до утилизации отходов, умный биоклиматический дом делает сам.

Итак, что же представляет собой здание “Ковчега”? Строительство его начинается с установки центральной опоры (трубы) из легких конструкций. При этом фундаментом для нее может служить даже плавучая платформа. В нижней части этой трубы располагается энергоблок, преобразующий тепловую энергию в электроэнергию, а в верхней части — тепловые насосы, ветровые генераторы и даже генератор торнадо.

— Все это необходимо для быстрого перемещения воздуха внутри будущей конструкции, — поясняет Ремизов. — Для создания благоприятного микроклимата мы и форму здания выбрали купольную — она создает необходимую турбулентность для ветрогенераторов. Здание спроектировано как единая энергетическая система с бесперебойным энергоснабжением на основе использования альтернативных источников энергии. Вы, наверное, обратили внимание на абсолютную прозрачность внешней оболочки — это для того, чтобы эффективно собирать солнечную энергию. Ее можно перерабатывать и в тепло, и в электричество.

— А если дом установить в пустыне, избытка тепла не возникнет?
— Возникнет, но оно будет подниматься вверх, под купол, а там — специальные установки для его изъятия и транспортировки в нужные энергетические отсеки. Чем жарче за бортом “Ковчега”, тем экономичнее становится жизнь в этом автономном сооружении.

— А где взять в пустыне воду?
— Из скважины, которая бурится прямо под домом. Это еще что, наш дом может быть построен даже на воде, точнее, на водной платформе. В этом случае для водоснабжения квартир вода будет поступать прямо из моря или океана, естественно, предварительно опресненная. Как вариант может также использоваться и дождевая вода, для которой у нас продуманы специальные водосборники.

Даже к утилизации отходов “Ковчег” будет подходить грамотно, по-хозяйски. Благодаря разделению отходов часть их пойдет на биоудобрения, часть на переработку. А что останется — будет уничтожено в специальных печах, после которых на выходе снова получатся ценные водород и кислород для жизнеобеспечения дома.

— В “Ковчеге” можно жить, не покидая его оболочки, — говорит архитектор. — К примеру, до поликлиники, которая будет находиться уровнем выше, можно добраться по зимнему саду — вот вам и прогулка. Интернет и телевидение также будут своими, автономными.

— Кто-нибудь из предпринимателей уже заинтересовался этим проектом? Где он может появиться в первую очередь?
— Наш дом был номинирован на премию Всемирного архитектурного фестиваля WAF-2010. Там на него и обратили внимание американские специалисты, связанные со строительством научной станции в Антарктиде. Им очень понравилось наше детище. “Лучше мы ничего еще не видели”, — сказали они. Хотелось бы нам поработать и с российскими организациями, заинтересованными в продвижении отечественных научных разработок, но они пока молчат.

• Технологии

• 0

ეაამე 

http://www.tour52.ru/news/v_ozhidanii_kontsa_sveta_v_gollandii_byl_postroen_sovremennyy_noev_kovcheg.html

В ожидании конца света: в Голландии был построен современный Ноев ковчег

Строитель из Голландии Йохан Хьиберс соорудил ковчег, представляющий собой библейскую копию.

Ковчег находится недалеко от Роттердама. На его постройку Йохан потратил 20 лет.

В своём строительстве он руководствовался библейским описанием деревянного корабля. В результате ковчег оказался длиной 143 метра и шириной - 28 метров. Высота ковчега составляет 22 метра.

Йохан заявляет, что не верит в ожидаемый конец света. А завершение строительства просто совпало с этой датой.

Как считает строитель, его ковчег должен заставить людей подумать о вечном. Для этого необязательно ждать наступления конеца света.

В ковчеге в настоящее время находится небольшой зоопарк с собаками, кроликами, пони, экзотическими птицами и овцами. Для создания соответствующей атмосферы Йохан расположил там также скульптуры крупных животных. На корабле разместился кинозал, рассчитанный на 50 человек, и ресторан.  

Ноев ковчег  -  библейское судно, которое по велению Бога построил Ной, чтобы спасти семью и животных каждого вида от Всемирного  Потопа.

http://www.mk.ru/science/interview/2011/01/14/558069-rossiyskie-uchenyie-stroyat-noev-kovcheg.html

Российские ученые строят Ноев ковчег

• печать
• комментарии
• текст

В “Ковчеге” можно жить, не покидая его оболочки

Если на Земле станет нестерпимо жарко или холодно, нечем будет дышать, не станет чистой воды — человечество спасется в “Ковчеге”. Именно так, по-библейски, назвали российские архитекторы свой новый проект совершенно автономного здания. Возведи его хоть в Антарктиде — внутри все равно будут щебетать птицы и цвести райские сады. Впрочем, авторы проекта надеются в будущем создавать подобные даже в Москве в качестве обычных жилых домов. Что же представляет собой современный Ноев ковчег, “МК” узнал у руководителя работы, получившей недавно диплом третьей степени Первого международного фестиваля инновационных технологий в архитектуре и строительстве “Зеленый проект-2010”, Александра Ремизова.
 

Морской вариант “Ковчега”. Фото: REMISTUDIO.

Зеленым строительством первыми прославились англичане, но они возводили свои дома исключительно на земле, в обжитых районах. В архитектурной мастерской Ремизова решили разработать проект дома, который можно быстро построить в любом, даже самом необитаемом регионе планеты. В этом ноу-хау: все, от выработки электричества до утилизации отходов, умный биоклиматический дом делает сам.
Итак, что же представляет собой здание “Ковчега”? Строительство его начинается с установки центральной опоры (трубы) из легких конструкций. При этом фундаментом для нее может служить даже плавучая платформа. В нижней части этой трубы располагается энергоблок, преобразующий тепловую энергию в электроэнергию, а в верхней части — тепловые насосы, ветровые генераторы и даже генератор торнадо.
— Все это необходимо для быстрого перемещения воздуха внутри будущей конструкции, — поясняет Ремизов. — Для создания благоприятного микроклимата мы и форму здания выбрали купольную — она создает необходимую турбулентность для ветрогенераторов. Здание спроектировано как единая энергетическая система с бесперебойным энергоснабжением на основе использования альтернативных источников энергии. Вы, наверное, обратили внимание на абсолютную прозрачность внешней оболочки — это для того, чтобы эффективно собирать солнечную энергию. Ее можно перерабатывать и в тепло, и в электричество.
— А если дом установить в пустыне, избытка тепла не возникнет?
— Возникнет, но оно будет подниматься вверх, под купол, а там — специальные установки для его изъятия и транспортировки в нужные энергетические отсеки. Чем жарче за бортом “Ковчега”, тем экономичнее становится жизнь в этом автономном сооружении.
— А где взять в пустыне воду?
— Из скважины, которая бурится прямо под домом. Это еще что, наш дом может быть построен даже на воде, точнее, на водной платформе. В этом случае для водоснабжения квартир вода будет поступать прямо из моря или океана, естественно, предварительно опресненная. Как вариант может также использоваться и дождевая вода, для которой у нас продуманы специальные водосборники.
Даже к утилизации отходов “Ковчег” будет подходить грамотно, по-хозяйски. Благодаря разделению отходов часть их пойдет на биоудобрения, часть на переработку. А что останется — будет уничтожено в специальных печах, после которых на выходе снова получатся ценные водород и кислород для жизнеобеспечения дома.

Так будет выглядеть “Ковчег” изнутри. Фото: REMISTUDIO.

Российские ученые строят Ноев ковчег (10 фото)

— В “Ковчеге” можно жить, не покидая его оболочки, — говорит архитектор. — К примеру, до поликлиники, которая будет находиться уровнем выше, можно добраться по зимнему саду — вот вам и прогулка. Интернет и телевидение также будут своими, автономными.
— Кто-нибудь из предпринимателей уже заинтересовался этим проектом? Где он может появиться в первую очередь?
— Наш дом был номинирован на премию Всемирного архитектурного фестиваля WAF-2010. Там на него и обратили внимание американские специалисты, связанные со строительством научной станции в Антарктиде. Им очень понравилось наше детище. “Лучше мы ничего еще не видели”, — сказали они. Хотелось бы нам поработать и с российскими организациями, заинтересованными в продвижении отечественных научных разработок, но они пока молчат.

газетная рубрика: СЕГО ДНЯ
теги: архитекторы, ковчег, инновационные проекты Московский Комсомолец № 25544 от 15 января 2011 г.,








ფაბერჟეს კვერცხი რომანოვთა სახლის 300 წლისთავისთვის.







დანართი :

Морской вариант “Ковчега”. Фото: REMISTUDIO.

Так будет выглядеть “Ковчег” изнутри. Фото: REMISTUDIO.